Radiocolumn: Begrijpen

Ik vind dat een mens onder ogen moet zien, hoe oud hij ook is en hoeveel hij ook gestudeerd heeft van de hele bliksemse bende niets begrijpt.

Het is een bredere visie, die de mens beschouwt als een uitwas van de natuur, een gruwelijk uit de hand gelopen evolutionair experiment.

Een gemankeerde aap, die niet met zichzelf overweg kan en niet met zijn omgeving.

Wie de puinhoop beziet die de menselijke soort in de loop van haar geschiedenis heeft aangericht, de schade die zij heeft toegebracht aan de planeet en andere levensvormen, die kan, ik zeg kan, tot de conclusie komen dat deze genetische bende, deze zich tegen de natuur kerende fout van het wereldtoneel dient te verdwijnen.

U zult wel denken beste luisteraars, wat voor een vreemde cursus heeft Willem nu weer gevolgd, dat hij met zulke teksten aankomt.

De teksten, of oneliners zo u wilt zijn helaas niet door mij bedacht maar door de helaas veel te vroeg overleden hoogleraar psychologie van de universiteit van Utrecht, de heer Piet Vroon.

Ik moest aan deze man denken toen er van de week weer eens gekrakeel te horen was over de vergrijzing, het volgens sommigen te lage geboortecijfer en al wat daar mee samen hangt.

De voorzitter van de zogenaamde club van tien miljoen wil de Nederlandse bevolking terugbrengen naar het aantal zoals in de clubnaam en volgens anderen moeten wij zoveel kinderen produceren dat we binnen pakweg twintig jaar op dertig miljoen inwoners zitten, wat dan weer uit oogpunt van duurzaamheid op grote problemen stuit.
In Engeland, België en Frankrijk spreekt men ook over het verschijnsel of problematiek, zo u wenst. In Duitsland speelt het ook maar die zitten natuurlijk nog met hun ‘lebensborn’ trauma.

Dat was nog eens een gezinspolitiek waar Andre Rouvoet een puntje aan kan zuigen, kompleet met liederen, vaandels en medailles in brons, zilver en goud voor de moeders.
In een interview zei de Minister van jeugd en gezin op de vraag of hij wilde dat er meer kinderen geboren zouden moet worden; “nee, ik wil dat ouders die een kinderwens hebben hier ook aan kunnen voldoen.

Wat een verhelderend antwoord, de man lijkt wel politicus.
Het interessante in deze kwestie is mijn inziens het feit dat al die zogenaamde deskundigen, sociologen en demograven het bijna allemaal hartgrondig met elkaar oneens zijn.
Er is zelfs iemand die kinderloze mensen parasieten noemt.
Nou dat gaat mij ook wel weer wat ver, het is de toon die de muziek maakt zullen wij maar zeggen.

Het leuke van zo’n onderwerp is natuurlijk dat je er  niet uitkomt en steevast met heftige reacties te maken krijgt. Voor diegenen die zich werkelijk in het onderwerp willen verdiepen heb ik nog een aanradertje.

Het is een aardig boek en het heet ‘ondergang’. Het is een werkje van 702 pagina’s en behandeld de geschiedenis van Polynesiërs, Maya’s, Vikingen, Romeinen en nog wat andere gemeenschappen waar het twijfelachtig mee is afgelopen.
Het gaat over aantasting van het milieu, klimaatverandering, bevolkingsgroei en politieke en militaire beslissingen die als rode draad door al die culturen heen liepen en uiteindelijk het lot bepaalden van overleving of ondergang. Dit soort epistels zouden volgens mij verplichte kost moeten zijn voor al diegenen die zich met regeringsbeleid bezig houden, maar dat zal wel weer iets te veel gevraagd zijn. En inderdaad, dan moet ik denken aan de voormalige Professor Vroon, de man die van psycholoog patiënt werd, en uiteindelijk aan zichzelf ten onder ging.
Wat een prachtig drama, en daar gaan wij weer, de werkelijkheid is steeds weerbarstiger dan de grootste fantast kan bedenken. Ik kan het niet laten om u nog, een in mijn ogen prachtige uitspraak van de hand te doen. Het is allemaal soortspecifiek gedrag en ik zie het onderzoeken daarvan als een geëxplodeerde confettifabriek waarvan ik alle stukjes weer aan elkaar probeer te plakken, en dat is nog een heel gedoe. Wat een prachtige beeldspraak.

Er was van de week nog een aardige documentaire over deze man op de T.V. Maar die liep  gelijk met het voetbalnieuws dus daar zullen wel niet veel mensen naar hebben gekeken. Over soortspecifiek gedrag gesproken, enkele kerkbesturen hebben het idee gelanceerd om een soort kettingbeding aan de verkoop van kerken te verbinden die de gebruiksmogelijkheden moeten regelen. Het klinkt misschien wat onaardig, maar hoeveel realiteitszin heb je dan? Als je product niet meer verkoopt wat heb je dan nog aan je bedrijfspand. Indien je in een samenleving bewust of onbewust besluit om dingen af te schaffen zullen daar altijd andere dingen voor terugkomen, dat is een wetmatigheid. Alleen wat die dingen precies zullen zijn of hoe zij eruitzien dat weet je veelal pas achteraf.

De mens is er altijd goed in geweest krachten op te roepen waarvan hij de gevolgen niet kon of wilde overzien. En dat is volgens mij nu precies wat die beste Piet Vroon met ‘de genetische puinhoop’ bedoelde. Maar hoe moeilijk moet je daar nu eigenlijk helemaal over doen. Wij mensen hebben de neiging onszelf grootsheid toe te dichten, en onszelf als middelpunt van het universum te zien, maar dat is natuurlijk onzin. Als op een gegeven moment 95 % van de mensheid weggevaagd zou worden dan is dat voor het individu niet leuk, maar wat betekend het voor de aardkloot?

Dat is weer een leuke casus voor het komend weekend. En dan komt de onvermijdelijke vraag. Zullen er ooit toeristen verwonderd staan te kijken naar ruines en overblijfselen van onze huidige wereldsteden zoals wij tegenwoordig de ruines van de Maya’s bewonderen? U heeft het waarschijnlijk al weer begrepen, ik wens u een vooral begripvol weekeind toe.