Martje 77 (2)

Martje en Harrie Boersma volgden in april 2007 hun droom en emigreerden naar Italië. Harrie werkte 25 jaar bij Corus en Martje 25 jaar op de GSg in Schagen. Vanuit Grognardo in Piemonte,  waar zij nu appartementen verhuren,  zal Martje de lezers in een brief aan Kitty, eens in de veertien dagen,  laten weten wat zij meemaakt. Kitty zal om de week haar passie voor Italië met Martje delen.Ciao Martje 77 (2),Weet je Martje, ik kan mij er niets bij voorstellen dat jij niet kan stoppen met het eten van ansjovis, want ik vind ze vreselijk….maar ik ken het wel, decadent als ik kan zijn, met kreeft! Ik was een keer in Singapore in een geweldig hotel dat in de kelder allemaal verschillende eilanden had met eten uit verschillende culturen.  Voor één bedrag kon je zo veel eten als je wilde. Er was één eiland met alleen kreeft op verschillende manieren klaar gemaakt. Een walhalla voor mij. Ik heb die avond dan ook alleen kreeft gegeten. Als ik met een nieuw bordje aankwam, lagen met zus en broers onder tafel van het lachen als ze weer een kreeft zagen.  Als ik je dit schrijf loopt het water mij al weer in de mond. Ook als ik samen met mijn lief op Sint Maarten was, aten wij  elke avond in een andere restaurant kreeft…. Hahaha…In Rome heb ik het uiteraard niet gegeten want in Europa is het niet te betalen. Trouwens nu wij het er toch over hebben; echt geweldig hebben wij niet gegeten in Rome….De obers waren wel charmant en betitelden ons steevast met belle donne…. Ach en dat maakt veel goed!Na het ontbijt bij `Il Covo` gingen wij te voet op stap naar Campo dei Fiori. En passant deden wij het Colloseum aan waar wel heel veel toeristen waren, maar  zeker de moeite waard. Langs de Tiber zijn wij op zoek gegaan naar Campo dei Fiori. Het was ver weg en toen wij in de buurt kwamen was het eigenlijk al te laat voor de markt en zijn wij de wijk Trastevere ingegaan.  Daar hebben wij op een terras op straat spaghetti pesto gegeten en een glaasje wijn gedronken. De ober (een wat oudere man) riep iedere keer als hij langs kwam of iets op tafel zette `che belle donne….. Maar toen het begon te regenen en ik zei dat het acqua di gioia was (vreugde water) zei hij tegen mij: welke vreugde!! En werd er niet vrolijker op. Het was somber, een stuk kouder en niet echt lekker weer.Toen wij de open toeristenbus zagen, zijn wij daar maar ingestapt om een stadstoer te maken. Bovenin waaide het behoorlijk en ik was blij toen de toer afgelopen was.  Om 19.00 uur waren wij weer op de kamer. Weer een beetje bijgekomen zijn wij, wat dikker aangekleed, een uur later uit eten gegaan. Wel in de buurt bij Robertino. Het zag er veel belovend uit, maar het vlees was taai en de bediening slecht. Het toetje hebben wij daarom bij `Il Covo` gegeten. De ober herkende ons van de avond er voor en had meteen een tafeltje voor ons.  Hij wilde wel weten waarom een Olandese Italiaans spreekt. Dat heb ik heel vaak moeten uitleggen. Om 23.30 uur zijn wij in ons bed gerold en omdat ik de nacht er voor aldoor wakker werd van het aanslaan van de koelkast heb ik de stekker er uitgetrokken.Volgende keer meer!Cari SalutiKitty