Hoe gaaf wil je het hebben?

Verstandelijk beperkten worden niet goed geholpen. Aantal verwarde personen blijft stijgen. Wachtlijst bij de GGZ neemt niet af. Veilig Thuis Noord-Holland Noord staat onder curatele. Steeds meer ouderen bezoeken spoedhulp. Vacature stapelen zich op in de ouderenzorg. Geldtekorten in het sociaal domein. Ziekenhuizen die operaties schrappen. Jeugdigen in de GGZ die achttien jaar zijn geworden lopen vast. Wijkteams doen niet wat ze moeten doen: wijkbewoners weerbaarder maken. Duizenden zorgkinderen zitten thuis. Er zijn wachtlijsten en wachttijden voor casemanagement dementie. Passend onderwijs biedt geen maatwerk: 14.000 zitten thuis.

Mensen met complexe problematiek zijn voor hun hulp vaak afhankelijk van een veelvoud aan organisaties die alle werken vanuit hun eigen domein en hun eigen deelbelang. Veel mensen raken daardoor tussen wal en schip. Instellingen verschuilen zich achter regeltjes, achter de grenzen van hun verantwoordelijkheid of achter elkaar. In de praktijk leidt dit tot schrijnende gevallen: mensen in acute nood die niet de juiste hulp krijgen; mensen die hun huis, hun uitkering of zorgverzekering verliezen, terwijl dit niet had gehoeven.

Henk (74) heeft een aantal Wmo-voorzieningen. Als hij gaat verhuizen naar een andere gemeente moet hij al deze voorzieningen in de nieuwe gemeente opnieuw aanvragen volgens de standaard procedures. Omdat dit tijd kost, sluiten de datum van het verhuizen en die van het ingaan van de nieuwe hulp niet op elkaar aan. De oude gemeente stopt per direct alle hulp bij uitschrijving, maar Henk moet nog weken op hulp wachten in zijn nieuwe gemeente.

Tjerk is een jongetje van 9 jaar met een verstandelijke beperking en autisme, die 24-uurszorg in de nabijheid nodig heeft. Het CIZ keurt de aanvraag echter af omdat ‘blijvend’ nog niet kan worden vastgesteld. Is autisme van voorbijgaande aard dan? Tjerk zit nog drie maanden in een behandelsetting, daarna moet hij weg, maar hij kan niet terug naar huis. En hij kan zonder Wlz-indicatie ook niet worden aangemeld bij een passende zorgaanbieder met een kindgroep en/of gezinshuis. CIZ= Centrum indicatiestelling zorg. WLZ= wet langdurige zorg.

Jorrit is een jongen van 18 jaar, die door zijn beperkingen en verslaving niet meer bij zijn moeder kan blijven en voor begeleid wonen wordt aangemeld. Omdat hij net 18 is, valt hij niet meer onder de Jeugdwet maar onder de Wmo. Daar zijn echter wachtlijsten van meer dan een half jaar. Ondertussen heeft hij geen recht op een uitkering, want hij woont bij zijn moeder en is nog geen 21.

Mart is een licht verstandelijke gehandicapte man van 45 jaar met gedragsproblemen. Hij komt op korte termijn vrij uit detentie en heeft dan een woonplek met 24-uurszorg nodig. De indicatie daarvoor kan echter nog niet gesteld worden, omdat hij nog in detentie zit. Hierdoor is er op het moment van vrijlating geen plaats met begeleiding beschikbaar. Mart keert noodgedwongen terug naar de voormalige woonsituatie, inclusief de “verkeerde” vrienden en valt terug in zijn oude gedrag.

Geef toe, Nederland is echt een gaaf land. Heel veel dingen gaan toch goed?  Nou dan!

*Casussen zijn van MEE

Eugeen Hoekstra