Column: Huisjesmelker bij Wooncompagnie

Onze regionale sociale huisvester heeft een huisjesmelker als toezichthouder. Een huisjesmelker koopt woningen op, verhuurt ze tegen een bovenmatige huurprijs en wordt er lekker rijk van. Het bericht dat Wooncompagnie onderdak verleent aan een huisjesmelker is afkomstig van NOS en Nieuwsuur die een onderzoek hebben gedaan naar bestuurders en commissarissen van woningcorporaties die naast hun werk een leuk centje verdienen aan het opkopen en verhuren van woningen tegen woekerprijzen.

Je zou denken dat de woningcorporaties hun lesje wel hebben geleerd in 2014 toen het derivatenschandaal bij Vestia aan het licht kwam en het ‘zonnekoning gedrag’ van de ‘Maserati man’ bij Rochdale de kranten vulde. Dat leidde tot de parlementaire enquête met toenmalig CDA-Kamerlid Peter Oskam als lid van de commissie. Nu als burgemeester van Capelle reageert hij onthutst  tegen de NOS “Ik had gehoopt dat de wereld van de woningcorporaties toch verder zou zijn. De branche blijft toch de grenzen opzoeken.”

In het onderzoek van NOS-Nieuws wordt tot mijn schrik ook Wooncompagnie genoemd als één van de woningcorporaties waarvan commissarissen en bestuurders beleggen in privéwoningen voor persoonlijk gewin. Bij Wooncompagnie gaat om één commissaris die zich opwerpt als huisjesmelker pur sang. Om hoeveel huizen het gaat bij deze commissaris zegt het onderzoek niet. Directeur-bestuurder Stefan van Schaik praat over ‘woningbezit’ als hij over de bewuste commissaris spreekt.

Uit het onderzoek blijkt dat zo’n twintig woningcorporaties privé huizen verhuren voor persoonlijk rendement. Ton Hugens, directeur van de Autoriteit Woningcorporaties, zegt dat het hier niet meer om ‘incidenten’ gaat. Volgens hem is de “schijn van belangenverstrengeling” in de onderzochte casussen “voortdurend een issue”.

Van Schaik van Wooncompagnie liet aan de NOS weten dat hij afgelopen mei, na vragen van NOS-Nieuwsuur, met die commissaris heeft gesproken. Van Schaik zegt dat hij niet op de hoogte was van het woningbezit van de bewuste commissaris. De commissaris smoesde dat hij zijn huizenbezit gemeld heeft bij de vorige voorzitter van de Raad van Commissarissen. Dit moet tóch zijn terug te vinden in de notulen omdat zo’n mededeling (ik verhuur zelf ook woningen) ongetwijfeld tot geroezemoes moet hebben geleid. Vragen als wat doe je met die woningen? Zijn het sociale huurwoningen? Hoeveel huur breng je voor deze woningen in rekening? En hoe zit het de belangen? Botsen zijn belangen niet met de belangen van de corporatie? Is het wel integer dat je hier zit? Van Schaik moet dit gehoord of gelezen hebben. Het is dus vreemd dat die persoon toch is benoemd.

Toch noemt Van Schaik het een privékwestie en vindt het blijkbaar gepast omdat volgens hem zijn handeltje past binnen de regelgeving. Hij zegt erbij dat dit in de beeldvorming anders kan overkomen. Dat betreurt hij. 

Hij had natuurlijk moeten zeggen dat die dubbele pet hem niet past. Er bestaat zoiets als integriteit: het voelt niet goed wat hij doet. En zo iets als belangenverstrengeling: die dubbele pet weer! Kortom, Van Schaik moet niet willen dat hij een huisjesmelker in zijn organisatie heeft. Het is echter aan de Raad van Commissarissen om de bewuste persoon dringend toe te spreken dat hij op deze manier niet kan aanblijven. 

Commissarissen bij zes verschillende corporaties zijn teruggetreden nadat ze werden geconfronteerd met het NOS-Nieuwsuur-onderzoek. Bestuurders van twee andere corporaties hebben aangekondigd hun vastgoed te verkopen. Goed voorbeeld doet goed volgen!

Eugeen Hoekstra