Radiocolumn: Harenkarspriolen

Eén, twee, drie, hoppa, kop eraf. En hoppa, nog één. Hoppa, de laatste ook. Drie wethouders in enkele minuten onthoofd tijdens een raadsvergadering die een bal-masqué bleek te zijn. Wethouders, gesloopt door een van hun coalitiegenoten, die een vriendschapsmasker droeg, maar een verrader bleek te zijn, die heulde met de CDA-oppositieratten. ‘Tu quoque Brute?’ moet wethouder Marius Kant zich afgevraagd hebben. Net als Caesar vroeg hij zich verbaasd af waarom de dolk in zijn politieke rug ook van zijn vriend Brutus, of eigenlijk Bruta, zijn Algemeen Belang-vriendin kwam.

Dit is voor u als luisteraar wel erg veel info in weinig zinnen. Het dendert er over. Wel dat deed het dinsdagavond dus ook. Waar gaat het over vraagt u zich af, wat gebeurt er? Dat was voor velen in de raadszaal ook de vraag. Ik heb het namelijk over de moord op de drie wethouders van Harenkarspel tijdens de laatste raadsvergadering van afgelopen dinsdagavond 11 maart, waar het jarenlang bediscussieerde ‘structuur-plan’ door de gemeenteraad min of meer vastgesteld zou gaan worden. Een structuur-plan dat in dat zwikkie kleindorps-ongeregeld, dat de naam Harenkarspel draagt, voor de komende 20 jaar enige lijn zou brengen, qua bebouwing en overige infrastructuur. Een structuurplan dat zaken zou regelen als: waterpartijen op frisse locaties, wegen langs logische lijnen, scholen en overige voorzieningen bij bestaande bebouwing, woningen waar nodig; ook voor jongvolwassenen die met hun nieuwe kroost niet willen te moeten ‘ontdorpen’ naar Heerhugowaardse steenwoestijnen. Kortom: eindelijk een totaalplan dat die gemeentelijke vlekkenpap met z’n 16.000 inwoners eens tot een rationeel bewoonbaar gebied zou veranderen. Met natúúrlijk behoud van bestaande lokale identiteit, want de hysterisch-historisch bewuste ‘kool-koelers’, ‘zaad-zoekers’ en ‘pieper-pappers’ moesten uit de aard der zaak te vriend gehouden worden. Democratie is één ding, doch met name in Harennarigheid geldt ook de wet van de diepe zakken. Dus: een plan, een raad, een besluit. Lijkt logisch, toch?

Maar dit mocht niet zo zijn.

Enige weken voor de bewuste raadsvergadering trok ineens de directeur van Tuitjenhorn zwaar aan zijn stutten, richtte zelfs een ‘Stichting tot behoud van Tuitjenhorn’ op, belegde een promo-avond, huurde een van zijn koelhuisadvocaten in voor een brief met dreigende conclusies en liet huis-aan-huis ‘aan alle bewoners van Harenkarspel’ een brief bezorgen ter verduidelijking van de bezwaren tegen het structuurplan. Een brief overigens waar voor de inhoud en stijl een dyslectische analfabeet zich nog zou schamen.
Deze heer Impex heeft er al eerder blijk van gegeven het democratisch proces, dat zich in raadszalen langs lijnen der geleidelijkheid pleegt af te spelen, niet te willen erkennen. Snuivend als een bul werden twee jaar geleden vragen van raadsleden over ‘molenbiotoop’ en ‘mestgeuroverlast’ beantwoord met: ‘het is mijn geld, dus graag of niet’, toen over de goedkeuring van de aanleg van een persoonsverheerlijkend dieren-parkje door de gemeenteraad, na afweging van de belangen van de zeer nabij omwonenden, moest worden beslist.

Op de promo-avond op 21 februari werden enkele toezeggingen gedaan, neuzen min of meer dezelfde richting in gezet en ook de CDA-raadsoppositie, bij monde van ‘belle’Jelle Beemsterboer – die dit keer op tijd was – zegde toe voor het structuurplan te stemmen. Goh, pech dus voor de organisator, de heer Impex. De soep wordt duidelijk niet zo heet gegeten. Wel kwam er nog een anti-actie van Jurriaan Lammerts uit Warmenhuizen die middels een paginagrote advertentie in de Rensgarsbode en de Alkmaarse Courant aangaf waar het comite van de baas van Tuitjenhorn in faalde en de burgers zand in de ogen strooiden. Zondegeld, want uiteindelijk leek alles: ‘Much ado about nothing’. Storm in een glas water. Iedereen ging er vanuit dat tijdens die komende raadsvergadering van 11 maart het structuurplan – met wat kleine aanpassingen – door de collegesteunende raadsmeerderheid van PvdA, VVD, Algemeen Belang en de Groep Goossens zou worden aangenomen. Ook het CDA zou – aldus Jelle B. eerder – voor zijn. Hoera, eindelijk iedereen in Harentrutje op één lijn. Tijd voor de champagne.

Dat haal je dus de koekoek. Het gezaaide kwaadzaad van de heer Impex was in vruchtbare grond gevallen: er kwam onenigheid, onduidelijkheid, onrust. Ook in de coalitie. Geneuzel over ‘te weinig transparantie en informatie’ door het college, uitgesproken door CDA en AB zorgden voor lange omslachtige discussies. Marjan Leijen van de PvdA trachtte het schip drijvend te houden, maar achter de schermen heeft het onheil zich al voltrokken. Het CDA pint in het structuurplan het college vast op onvolkomenheden rond het verkeersplan en het bouwplan Voorpolderweg in Dirkshorn. Dat laatste heeft specifiek al geruime tijd de afkeurende aandacht van de fractie-voorzitster van het Algemeen Belang. Dus daar is ook haar fractie tegen. Misschien omdat zij daar tegenover woont? We zullen het nooit weten, aangezien het AB samen met het CDA een motie indiende waarin het vertrouwen in de wethouders werd opgezegd. Boem, boem, boem. Naar huis. Allen. Geen college meer. Weg structuurplan. Weg plan- Voorpolderweg. Burgemeester Brommet zei aan het slot van deze tragedie: ‘Van de partijen die de motie steunden, verwachten we nu het initiatief om te komen tot een nieuwe coalitie.’ Da’s mooi: weer CDA en AB? Dat is verkiezingsverlakkerij.

Want was het structuurplan de enige reden voor deze bestuurscrisis? Brommet betwijfelt dat en stelt: ‘Ik heb het gevoel dat er ook afgerekend moest worden met het verleden.’  In de PvdA is het ook niet altijd koek en ei, daar kan ik uit bittere ervaring over meepraten. En in de VVD vechten ze elkaar ook wel eens de tent uit. Maar zo’n pseudo-fantasmagorisch clubje als Algemeen Belang heeft alle geloofwaardigheid verloren. Beter de naam te veranderen in EB’08: Eigen Belang. En het jaartal van deze schande hoeven ze dan niet te vermelden; die blijft lang in het geheugen gegrift.

Is er nog een winnaar? Tsja, het CDA? Christen Democratisch…Appèl. Appèl? Nee, Appel. Voor hun appel en een ei, uit de kinderboerderij, blijft Harenkarspel een Blankendaal-brei.  Dag inspraak, dag democratie, dag burgers. Koop maar een kaartje voor het parkje, als u geen inwoner van Tuitjenhorn bent, en zie hoe het vroeger was en van sommigen zo moet blijven. En heer Impex zag dat het goed was. Amen.