Column: Het verdriet van de polder

Het verdriet van Hollands Kroon. Maar wethouder Robert Leever van Onafhankelijk Hollands Kroon probeert het onverdraagzame verdraagzaam te maken door de richtlijn van de provincie Noord-Holland te omarmen en te zeggen dat die richtlijn excessen zal beteugelen. Hij doelt op de vermaledijde datacentra die samen met andere bedrijvigheid in de Wieringermeer het landschap voor altijd hebben geruïneerd. Nooit eerder is in dit gebied zoveel aan schoonheid vernield. En nooit eerder is de democratie in dit gebied zo veel schade toegebracht als in de afgelopen jaren.

Media repten van het ‘trauma van de Wieringermeer’. Ze schreven dat door de komst van de datacentra van mondiale bedrijven als Google en Microsoft, de bouw van windmolenparken en kassenlandschappen de polder in een grootschalige industrieterrein is veranderd. Datacentra horen in de Randstad, niet in de polder. Zo kwam er ook geen één in Zeewolde.

Ik heb te doen met wethouder Robert Leever van Onafhankelijk Hollands Kroon. Zijn partij heeft de verkiezingen  in maart vorig jaar wel zeker gewonnen omdat deze ageerde tegen de datacenters in de Wieringermeer en dat leverde hem veel stemmen op. Nu zit hij in een coalitie die geen definitief nee wil zeggen tegen de komst van nog een datacenter maar slechts een pas op de plaats wil maken.

De richtlijn maakt de komst van weer een datacenter, dan wel met minder toeters en bellen, mogelijk. De wethouder erkent dat er in het verleden fouten zijn gemaakt, dat het beter moet, meer participatie en meer revenuen voor de inwoners en bedrijven.

De wethouder reflecteert op de in het verleden genomen beslissingen over de datacenters en Agriport en benadrukt dat deze investeringen nodig waren om het tij van de krimpregio te keren. Is dat echt zo? Of was het om de gemeentekas te spekken? Hij zegt dat toen hoofdzakelijk is gekeken naar het ruimtelijk faciliteren van deze impuls. Mooie woorden om aan te geven dat de Wieringermeer te grabbel werd gegooid voor heel veel zilverlingen.

De wethouder zegt te handelen met het oog op de brede welvaart die aan Hollands Kroon niet voorbij mag gaan. Net als zijn voorganger is zijn politiek economisch gedreven. Daarmee verliest hij uit het oog dat andere factoren ook een rol spelen bij het nemen van beslissingen, zoals sociale, ecologische en ethische overwegingen. Ik herhaal: datacenters horen niet in een weidse polder.

Een andere dreiging komt uit Den Haag. Het plan is om de Wieringermeer te elektrificeren. De op zee opgewekte stroom komt hier aan land en die stroom moet het land in via verdeelstations en hoogspanningskabels. Volgens de provincie is Hollands Kroon erg geschikt als aanlandingsplaats. De gevolgen zijn de aanleg van een 380kV verdeelstation en de komst van de zwaarste en grootste hoogspanningslijnen die er in Nederland bestaan.

De precieze locatie wordt door het Rijk bepaald, maar Middenmeer heeft de juiste papieren. De gemeente Hollands Kroon kan zich ontwikkelen tot een landelijke ‘energie-hub’, zegt men in Den Haag. Maar opeens ligt de wethouder dwars en schreef een lijvige brief naar het ministerie van economische zaken waarin hij de plannen afkeurt omdat ze de leefbaarheid aantasten. Hij heeft ook een suggestie: realiseer die plannen maar in Den Helder, want daar is van alles aan de hand.

Hij zou moeten toegeven dat wat goed is voor Nederland ook goed is voor Hollands Kroon. Het wordt tijd voor een ander beleid waarin nu eens de inwoner en niet de ondernemer centraal staat.

Eugeen Hoekstra