Column: Bezoekersstop houdt virus bij SAMEN niet tegen

Verpleeghuizen en verzorgingshuizen van woonzorggroep SAMEN zijn op slot gegaan om verspreiding van het coronavirus te voorkomen, toch heeft dit niet kunnen verhinderen dat het eerste geval van besmetting is geconstateerd in een vestiging van SAMEN.

Waar dit is gebeurd wil de directie niet zeggen, schrijft het NHD. De persoon in  kwestie is bij de eerste verschijnselen meteen geïsoleerd op de eigen kamer. Een andere bewoner die met de coronapatiënt in contact is geweest en bij wie lichte verschijnselen zijn vastgesteld, is getest. De directie zegt tegen de krant ‘dat alles wordt gedaan om de virus buiten de deur te houden.’ 

Steeds meer verpleeghuizen in ons land maken melding van besmettingen. Zo zijn er besmettingen in diverse  woonzorgcentra in Drenthe, Groningen, Brabant, Twente en Zuid-Holland. Het aantal sterfgevallen stijgt met de dag.

We weten inmiddels dat als er één besmetting is, er al snel drie meer zijn. Voordat het virus zich openbaart, ben je immers al zeven tot tien dagen verder. Dan zijn andere mensen al vaak besmet geraakt.

In een verpleeghuis van zorgorganisatie Fundis in Zuid-Holland vierde een echtpaar hun 70-jarig huwelijk. Ee week later overleed de man, een dag later zijn vrouw aan het coronavirus. Het aantal overleden verpleeghuisbewoners in ons land is 74.  Het aantal ligt echter hoger omdat er in de verpleeghuizen tot nog toe maar mondjesmaat op corona wordt getest.

De voor alle verpleeghuizen afgekondigde bezoekersstop wordt goed opgevolgd. Ook SAMEN besloot de deuren dicht te doen van al haar vestigingen. De stop moet het binnendringen van het virus tegengaan. Een illusie natuurlijk want het verzorgend personeel loopt de verpleeghuizen in en uit.

Pas als er een besmetting is draagt het personeel beschermende kleding in de kamer van de patiënt. Preventief testen gebeurt niet. Verzorgenden kunnen besmet zijn zonder ziekteverschijnselen. Het hoeft geen betoog dat het besmettingsgevaar levensgroot aanwezig is.

Ouderen hebben een grotere kans om ziek te worden door het virus of om erdoor te overlijden. Een voorbeeld: Je kunt iemand met dementie niet uitleggen dat je in je ellenboog moet niesen en daarna je handen moet wassen. Iemand met dementie langdurig opsluiten in een kleine woonruimte is ook geen optie.

Zij worden erg onrustig als zij zo worden beknot, hun vrijheid wil je zo min mogelijk verstoren, hoor ik verzorgenden zeggen. Verpleeghuizen zijn gewend aan virussen, zoals het Norovirus, ook erg besmettelijk, maar het coronavirus is agressief en snel. De verzorgenden verdienen een pluim omdat ze werken in een riskante omgeving. Wie hoest moet thuisblijven, maar je collega’s wil je niet in de steek laten.

Dat besmettingen toch plaatsvinden in de verpleeghuizen voedt de discussie of de bezoekersstop nog wel zin heeft. De stop veroorzaakt veel geestelijk leed bij de bewoners van de verpleeghuizen, in bijzonder bij hen die dementeren en het niet begrijpen waarom hun naasten niet meer op bezoek komen.

De gevolgen van de bezoekersstop zijn niet mis. Vooral omdat deze ouderen zich vaak al alleen voelen. Sommigen kregen elke dag wel bezoek. Bij de verwanten is het verdriet groot. De vraag is ook hoelang de stop gaat duren. Wellicht maanden. Weegt dit leed op tegen het risico op besmetting met ander leed tot gevolg? Zolang de overheid de maatregel handhaaft blijft de deur van de verpleeghuizen gesloten en blijft het contact hangen tussen zwaaien, telefoneren en skypen.  

Er wonen veel meer kwetsbare ouderen buiten het verpleeghuis dan binnen. Het zijn ook mensen van de dag. Mag hier ook geen mens aan de deur komen? Wie komt nu dan helpen? De mantelzorger? Dat laat het kabinet over aan het particuliere initiatief met een grote risico van dien.

Eugeen Hoekstra