Radiocolumn: Petten en het zand

De vorige column eindigde met de mededeling dat we over onze kust nog heel wat kunnen bomen. Over geldverspilling door te veel zand opspuiten, over verstoring van het zeemilieu, over de schijnheiligheid van discussies en de zogenaamde inspraak, over te dure rapporten en ook over de veiligheid van Petten als zwakke schakel. Ondertussen ben ik aanwezig geweest op een bijeenkomst van Stichting Duinbehoud en de Waddenvereniging. Deze samenkomst hadden ze verheven tot een Statendebat van Noord-Holland. Voor mij wordt met Duinbehoud bedoeld dat we er voor moeten zorgen dat het duin niet afslaat met hoog water of een storm zodat het ook niet gerepareerd hoeft te worden met zeezand. Omdat ze hiervoor zand direct uit de zee gebruiken krijg je nooit een natuurlijk duin. Voordat het zeezand zich heeft ontdaan van het zeezout zijn we jaren verder zodat de gewenste natuurlijke duinvegetatie op zich laat wachten. Bos- en duinwachter Frans Erinkveld kan daar alles over vertellen. Voor mij is een duin een zandhoop die door verstuiving is ontstaan of groot geworden. Tijdens de bijeenkomst in Haarlem, gehouden in “de Juffrouw zonder zorgen” bleken de meeste aanwezigen toch voorstander van een zandige oplossing langs de kust. Een verrassende mededeling kwam die middag van een medewerker van de provincie die vertelde dat men de komende jaren onderzoek wil gaan doen naar het verschil tussen de harde en een zachte kustverdediging. Den Haag heeft als regel voor de kust: Zacht waar het kan en hard waar het moet. Hoe deze kreet in de praktijk toegepast dient te worden laten zij geheel open. Als we het morfologisch rap- port van Svasek over de kust lezen staat daar ook in vermeld dat kustbogen met een blokke- rend element op langere termijn goedkoper in onderhoud zijn omdat er een afname van de zandsuppletiebehoefte ontstaat.

Blokkerende elementen kunnen strekdammen zijn of de pier van een jachthaven. Een uitleg over de plannen om een jachthaven bij Petten te maken leerde ons weer dat realisering alleen mogelijk is als er in de zandmassa, die men ter versteviging van de kust wil aanbrengen, een vaargeul aanwezig is. De voorzitter van de stuurgroep, oud directeur van Boskalis, Jelke Jan de Wit, vertelde dat niets onmogelijk is. Als het moet maken we de havenpier een kilometer lang om de recreatiescheepvaart binnen te loodsen. Boskalis kan niet alleen zand suppleren ze kunnen ook baggeren. Landschapsarchitect Adriaan Geuze vond deze discussie bijzaak. Natuurlijk komt de aanleg van een pier voor rekening van de plannen van Petten aan Zee. De startkosten om een zeehaven te realiseren worden dan wel erg hoog. Des al niet te min staat Adriaan te trappelen om van Petten een mooi geheel te maken. Nodig is alleen dat een van de vier plannen in de Startnotitie over de Hondsbossche en Pettemer Zeewering een MER- goedkeuring krijgt. Alles moet dus in goede harmonie met het milieu tot stand komen.

Verwonderlijk is het dat de burgemeester en de aanwezige raadsleden met rode oortjes naar zijn landschapsverhaal zaten te luisteren alsof zij iets nieuws hoorden. Al jaren wordt er door de inwoners van Petten geklaagd dat de oude plannen van Zijpe het dorpsleven uit elkaar heeft gescheurd. Ook was het volgens Schagerbrug onbespreekbaar om in Petten recreatie-uitbreiding te realiseren. Het gevolg is nu dat leegstaande gebouwen die voor de recreatie ingezet hadden kunnen worden vol zitten met Polen en Hongaren die weinig of niets in het dorp besteden. Deze mensen komen hier om te werken en geld te verdienen. Niet om het uit te geven. Heel benieuwd zijn we of Adriaan Geuze de gelegenheid krijgt om één geheel te maken van: het ECN, het oude dorp Petten, het Corfwater, Petten West,  de Nolmerban, de beide grote Campings en de nieuwe dure wijk die ze nu nog Petten aan Zee noemen. Dit grote Geuze-plan zou, volgens Jelke Jan de Wit, helemaal verwarmd moeten worden door het koelwater van de atoomreactor. Het nieuwe dorp Petten dat met een variatie aan huizen gelegen is in, op en tussen opgespoten duinen waarvan stichting Duinbehoud hoopt dat het geheel een natuurlijk karakter mag krijgen ligt dan in en aan de Noordzee. Mooi zijn de plannen van: Jelke Jan de Wit, Karel Adema, de Fortusbank, Bouwfonds, de NZO, de Grontmij, Boskalis, Adriaan Geuze en niet te vergeten de gemeente Zijpe.

De tijd zal leren of deze fabel geen los zand is.