Column: Spoedzoekershotel ter ziele

Het zag er zò goed uit. Aan de Piet Ottstraat in Schagen zou een spoedzoekershotel komen met de  naam ‘De Tramhalte’. Dat ‘hotel’ zou komen op de voormalige handbalvelden bij de Spartahal en telt in totaal 44 flats. Door omstandigheden (vaak scheiding) komen mensen in grote problemen, zeker als er ook kinderen bij de ellende zijn betrokken, maar vallen niet onder het begrip ‘urgent’. Dan biedt zo’n ‘spoedhotel’ uitkomst.

De spoedzoekers mogen er maximaal twee jaar wonen. In die periode kunnen zij de rust vinden en tegelijkertijd zich focussen op de toekomst, inclusief het zoeken naar een andere woning. Wat een fantastisch idee en door vriend en vijand omarmd. Totdat er een streep door het plan werd gehaald.

De formele reden is het ontbreken van een juridische besluitvormingsgrondslag, een ander motief is dat Wooncompagnie opeens tot het inzicht is gekomen dat het niet verstandig is om in één complex spoedzoekers te stoppen omdat ‘zij niet zullen aarden in de buurt en het flatgebouw.’ Na twee jaar moeten ze vertrekken.

Wooncompagnie vindt dit argument zo zwaar wegen dat het heeft besloten helemaal af te zien van het ‘spoedzoekershotel’. Dit argument is erbij gesleept om de fout te maskeren dat de gemeente het begrip ‘spoedzoeker’ niet een juridische grondslag heeft gegeven.

Voormalige wethouder Jelle Beemsterboer specificeerde wie er in aanmerking komt voor huisvesting in het ‘spoedzoekershotel’. Op 29 september 2020 zei hij tegen de pers dat het om mensen gaat die niet in aanmerking komen voor een urgentieverklaring omdat hun situatie minder schrijnend is, maar wel tussen wal en schip raken. Voor hen is het hotel bedoeld. Nu het ‘spoedzoekershotel’ er niet komt is de vraag hoe die mensen dan geholpen zullen worden.

Wooncompagnie denkt dit probleem op te lossen door jaarlijks 22 woningen in het vrijkomende woningaanbod toe te wijzen aan spoedzoekers. Na 2 jaar zijn dat er 44 en in het 3e jaar komen de eerste 22 woningen weer vrij. Zo blijft de pool van spoedzoekerswoningen dus gegarandeerd bestaan uit maximaal 44 woningen.

De toewijzing zal haperen omdat spoedzoekers, zoals hierboven gesteld, geen urgentie krijgen. Het begrip spoedzoekers staat niet in de Urgentieverordening van de gemeente Schagen. Juist voor deze gevallen was ‘het spoedzoekershotel’ bedoeld. Nu moet er iets worden verzonnen om spoedzoekers te erkennen als ‘gevallen die geen urgentie hebben maar toch ook weer wel.’

De gemeente geeft aan dat nu spoedzoekers geholpen kunnen worden door toepassing van de hardheidsclausule. Een noodoplossing dus. Dit geeft alleen maar aan hoe onbeholpen de gemeente reageert op haar eigen minkukels handelen. Spoedzoekers krijgen dan een reguliere sociale huurwoning toegewezen. En dat is voor twee jaar? Ik geloof er niets van. Waarom nog het onderscheid maken tussen ‘urgentie’ en ‘schrijnend maar niet urgent’ als de uitkomst hetzelfde zal zijn.

Eugeen Hoekstra