Column: N-Holland gaat autorijders plukken

De nieuwe coalitie in Noord-Holland verhoogt de opcenten flink. De coalitie heeft blijkbaar geld nodig. De verhoging van het opcenten tarief naar 77,4% levert de provincie € 38 miljoen op in 2024, € 43 miljoen in 2025, € 48 miljoen in 2026 en €54 miljoen in 2027. Dit is in totaal € 183 miljoen. Geen nood, zult u zeggen, als het geld maar goed wordt besteed aan het provinciale wegennet. Niet dus.

Maar de opbrengst wordt gebruikt om de begroting sluitend te krijgen. Overigens is Noord-Holland niet de duurste provincie als het gaat om de opcenten. Groningen en Zuid-Holland zijn met een tarief van 95,7 procent een stuk duurder dan Noord-Holland met zijn nieuwe tarief van 77,4%. Dit jaar beurt Noord-Holland al een bedrag van € 229,1 miljoen (personenauto’s € 227,7 miljoen en motoren € 1,4 miljoen) op basis van de gewichtsuitdraai per 1 januari 2022 van de belastingdienst. Daar komt de € 183 miljoen bovenop. 

Alle provincies verwachten 67 miljoen euro meer binnen te krijgen dan in 2022; in totaal ruim 1,8 miljard euro. Dit is een stijging van 3,8 procent vergeleken met een jaar eerder.  Enerzijds door de tarieven te verhogen en anderzijds doordat de meeste provincies rekening houden met een toename van het wagenpark.

De elektrificatie van het wagenpark drukt echter net als bij het Rijk de verwachte opbrengsten. Zo hebben de provincie er last van dat het Rijk (hybride) elektrische auto’s in de periode 2021-2024 (gedeeltelijk) volledig heeft vrijgesteld van motorrijtuigenbelasting. Geen nood provincies! Hieraan komt snel een einde. Zo kennen wij onze overheid weer! Vanaf 2025 geldt de motorrijtuigenbelasting weer voor elektrische auto’s. In 2025 krijg je als je elektrisch rijdt nog een korting van 75%. Daarna betaal je het volledige bedrag. Dat kan hard aankomen omdat een elektrische auto zwaarder is dan een fossiele auto. Oorzaak zijn de accu’s die in een elektrische auto zitten.

Noord-Holland incasseert de komende vier jaar € 183 miljoen euro extra. Structureel geld wel te verstaan, dat echter verdwijnt in het begrotingsgat dat op deze manier sluitend wordt gemaakt, terwijl er een heleboel problemen opgelost moeten worden. Neem de N9, het karrespoor dat loopt van Alkmaar naar Den Helder en waar geen dag voorbij gaat of er gebeurt weer een verkeersongeluk. Neem de ringweg rond Alkmaar die twee keer per dag volloopt met auto’s van forenzen. De provincie moet het budget voor infrastructuur verdubbelen anders blijven we achter de feiten aanlopen. En nog iets: eerst de wegen dan de woningen. En niet andersom!

Erg is ook de stagnerende energietransitie door gebrek aan stroom. Het laat zich aanzien dat de stagnatie op het energienet nog zeven tot tien jaar gaat duren. Dit is onaanvaardbaar zowel voor de woningbouw in een tijd dat er woningnood is als voor ondernemers die hun bedrijven willen uitbreiden en verduurzamen.

Om de stagnatie te ‘verzachten’ wordt in het stroomwereldje gedacht aan maatschappelijke prioritering, waarbij aanvragen worden beoordeeld op hun maatschappelijke relevantie. Dit lost het probleem natuurlijk niet op. Het verdeelt de schaarste en is een recept voor heel veel rechtszaken. Maar de nieuwe coalitie belijdt met veel woorden wat en hoe erg het probleem is, maar lost niets op.

Het coalitieakkoord is een aaneenschakeling van loze woorden en termen die zo vrijblijvend klinken dat je denkt wie neemt deze nu serieus?

Eugeen Hoekstra