Column: Schagen veegt oude brief van tafel

De gemeente Schagen wil een appartementencomplex bouwen op de plek waar de basisschool De Ark heeft gestaan. Omwonenden zeggen dat er een brief is van de gemeente uit 1976 waarin staat dat de bewuste plek groen zal blijven. Onzin, zegt het huidige college, de brief slaat op het trapveldje, niet op de school. Brief kan van tafel.

Het college stelt dat “Met de sloop van de school is een nieuwe situatie ontstaan, waarvoor nieuwe kaders opgesteld zijn. De aanleiding voor het project is de enorme behoefte aan woningbouw en de wettelijke opgave om die zoveel mogelijk binnenstedelijk te realiseren. Daarom is het hele plangebied (…..) aangewezen als woningbouwlocatie. De brief uit 1976 ging over het niet verder uitbreiden van de school, wat in deze nieuwe situatie geen betekenis heeft.”

Het college heeft zo een geitenpaadje gevonden om de brief van zijn voorganger onschadelijk te maken. In deze brief wordt het trapveldje niet genoemd. Er staat ‘dat er te allen tijde een ruime strook grenzend aan de Mauvestraat vrij van bebouwing zal blijven.’ Het lijkt mij dat de omwonenden die zich beroepen op die brief uit 1976 de rechter erbij halen om duidelijkheid te krijgen hoe deze passage uit deze brief gelezen moet worden. Het college vindt dat de woningnood de doorslag moet geven.

Het appartementencomplex is omstreden door het beleid van de gemeente de minderbedeelden buiten de deur te houden. Het college vindt het namelijk welletjes en wijst naar de realisatie van 3 projecten sociale woningen (Westerpark, Beethovenlaan, Regioplein) waar de minderbedeelden aan hun trekken kunnen komen. Nu zijn de rijken aan de beurt. En de gemeente natuurlijk die aan de verkoop van de grond een flinke som geld overhoudt. Het inzicht dat een mix van duurdere en goedkopere woningen in een complex essentiële voordelen oplevert, ontbreekt de gemeente volledig.

Omwonenden zien nog een probleem: toenemende verkeersdruk. Er komen nieuwe bewoners met een flink inkomen en dus flinke auto’s. Dat is wat anders dan twee keer per dag ouders die met de fiets hun kind(eren) van school halen.  Uit een  verkeerstelling blijkt dat de huidige verkeersintensiteit op een gemiddelde weekdag op de Jozef Israëlstraat 191 bewegingen is.

De gemeente denkt dat het wel zal meevallen en haalt modellen aan die dit inzicht zouden bevestigen. Maar de gemeente doet gemene zaken door vol te houden dat het plangebied een maatschappelijke bestemming heeft, terwijl dat niet zo is omdat de school is verdwenen en er woningen komen. Verder denkt de gemeente dat de parkeerdruk in de nieuwe situatie niet tot problemen zal leiden. Hoezo niet?

Er komen op deze plek 50 appartementen. Reken op twee auto’s per appartement en je zit op 100 wagens die (aanname) per etmaal vier keer in- en vier keer uitrijden. Dit zijn acht verkeersbewegingen. Totaal 800 verkeersbewegingen plus verkeersbewegingen van doorgaand verkeer. Je komt dus (conservatief geschat) gauw uit op duizend verkeersbewegingen per dag. Dit zal meer zijn dan het huidige verkeersbeeld.

Dan is er nog geen rekening gehouden met de gymzaal die in het plangebied is voorzien. De gemeente zegt dat de gymzaal  gebruikt zal worden als gymnastieklokaal voor de nabijgelegen scholen (overdag) en incidenteel voor hobbysportclubs in de avond. Maar nee, over geluidshinder hoeven we het niet te hebben, vindt de gemeente want de afstand tussen de gymzaal en de woningen bedraagt ongeveer 15 meter.

De gemeente beroept zich op een VNG-brochure en meent daaruit op te maken dat de komst van de gymzaal ‘niet leidt tot een onaanvaardbaar woon- en leefklimaat.’ Het is maar met welke bril je ernaar kijkt. Van achter je bureau of vanuit de huiskamer van  de omwonende. Die zwaait nog steeds met die brief van 1976: bouwen is hier niet toegestaan.

Eugeen Hoekstra.