Column: Eerst de burenruzie oplossen, dan mogen ze komen

Het college wil niet meteen nee zeggen tegen het verzoek van een agrarisch ondernemer in ’t Zand om op zijn grond units te bouwen voor arbeidsmigranten. Het is een “nee” geworden of toch niet? Bij het gemeentebestuur staat participatie hoog in het vaandel. Omwonenden moeten gehoord worden als zij geconfronteerd worden met veranderingen in hun woonomgeving is de mening op het gemeentehuis.

Dus is er, zoals dit in ambtelijk jargon heet, een participatietraject gevolgd. Wat vinden omwonenden van de bouwplannen van de bollenboer? Uit het ambtelijk advies blijkt dat de bezwaren talrijk zijn en dat het college niet anders dan de conclusie moet trekken dat ‘het belang van de omgeving zwaarder weegt dan het belang van de bollenboer.’ Dus moet de gevraagde omgevingsvergunning worden geweigerd.

Is dit wel billijk? Er is niets mis met arbeidsmigranten. Zij werken hard om de lokale economie overeind te houden en het idee om arbeidsmigranten te huisvesten bij de ondernemer krijgt alom steun. Omwonenden zien het anders en zijn tegen het plan. Wat is er aan de hand? Het college merkt op dat er een burenruzie gaande is over het lossen van vrachtauto’s en het uitrijden van bollenporrie. Als de ondernemer dit probleem oplost dan valt er misschien weer te praten met ons, fluistert het college bijna als reactie op de ambtelijke conclusie dat ‘er geen draagvlak is.’

Geitenpaadjes zoeken is heel populair onder ministers, maar ook onder wethouders. Het staat er duidelijk. Het college ziet mogelijkheden als de ondernemer de ruzie bijlegt met de buren. ‘Dan kunnen we tot een geschikte locatie komen.” Is dit wensdenken (we zijn van goede wil) om de ondernemer terwille te zijn? Ik denk van wel.

Complicatie is dat het college wappert met een dwangsom. Blijkbaar heeft de agrariër niet gewacht op het besluit van de gemeente en is zijn gang gegaan. Hoe ondernemersvriendelijk het college is blijkt uit het besluit om de dwangsom pas op 1 maart op te leggen. Dan heeft de ondernemer de tijd om het conflict met de buren nog eventjes op te lossen. En hoe dan verder?

De ambtenaren zijn duidelijk: het plan voldoet niet aan de bepalingen van het bestemmingsplan. Er kan niet worden afgeweken van het bestemmingsplan en de uitkomst van het gevolgde participatietraject zegt genoeg: er is geen draagvlak. Het college probeert van alles om hier onderuit te komen. Motief: It’s the economy, stupid.

 Eugeen Hoekstra