Wij willen onze subsidie terug

Het lijkt erop dat wethouder Ben Blonk de bezuinigingen hier en daar wil verzachten. Hij zegt extra geld gekregen te hebben van het Rijk. Hij houdt momenteel evaluatiebijeenkomsten met organisaties uit de sport- en welzijnswereld in Schagen die hem de informatie verschaffen om te kiezen welke onderdelen in aanmerking kunnen komen voor subsidie. De drie voor dit doel belegde bijeenkomsten zelf worden matig bezocht.

Zo waren er woensdag 28 juni maar een handjevol vertegenwoordigers aanwezig uit de welzijns- en zorghoek. Kritiek was er op de aanvangstijd van 13.00 uur. Mensen die werken konden er niet zijn. Naar verluidt was de opkomst van de sportclubs in de eerste bijeenkomst ook matig. Deze werd ’s avonds gehouden. 

De eerste vraag op de bijeenkomst van woensdagmiddag was bedoeld om te horen hoe het maatschappelijk middenveld erbij ligt in Schagen na de bezuinigingen. Eigenlijk een ongepaste vraag om naar iemands welzijn te vragen die je een paar jaar geleden droog hebt gelegd. De reacties waren verschillend maar kwamen er op neer dat er geen geld meer is om iets extra’s te doen voor vrijwilligers om daarmee de erkentelijkheid te laten blijken voor het werk dat zij doen voor de samenleving.

Het stoppen van de subsidie geeft hetzelfde gevoel. Het is net alsof de gemeente daarmee zegt dat ‘wat jullie doen’ geen maatschappelijk belang heeft. Vrijwilligers raken op deze manier hun motivatie kwijt en haken af.  Verder ging het over huur van locaties en kosten van de accountant die flink kunnen oplopen. Het advies was doe de accountant de deur uit dan komt het met de financiën wel goed.

Ik zat er namens de drie ouderenbonden in Schagen die al meer dan 25 jaar samenwerken en weten op deze manier het activiteitencentrum aan het Acaciaplein in stand te houden. Met vallen en opstaan, maar tot nu toe altijd gelukt. Maar voor hoe lang nog nu de subsidiekraan is dichtgedraaid? Dit betekent interen op de reserves en kostendekkende tarieven in rekening brengen aan derden voor huur en consumpties. Dit maakt het allemaal duurder om ergens aan mee te doen.

De werkgroep Educatie moest tot haar verdriet besluiten zichzelf op te heffen omdat de belangstelling voor lezingen en voordrachten sterk is afgenomen. De entreekosten zijn voor veel mensen niet op te brengen. Senioren zien al jaren hun koopkracht dalen omdat de pensioenen niet worden geïndexeerd terwijl de vaste kosten en de kosten van levensonderhoud blijven doorstijgen.

Ook moest de weerbaarheidscursus samen met Sportservice vroegtijdig worden geannuleerd omdat de belangstelling buitengewoon gering bleek te zijn. Ook zal hier het kostenplaatje meegespeeld hebben bij de afweging om wel of niet mee te doen.

Hachelijk is het besluit van de gemeente om de belangenbehartiging van de ouderenbonden niet meer te willen subsidiëren. Dit betekent dat de bonden niet mogen meepraten over beleid. Belangenbehartiging is juist de corebusiness van de bonden net als bij de vakbonden maar dan voor gepensioneerden. De gemeente vindt dat de WmoAdviesraad die taak uitstekend kan doen.

Een rare stelling. De wereld zou te klein zijn als de regering zou besluiten de vakbonden de mond te snoeren door te stellen dat de Sociaal Economische Raad (SER) de belangenbehartiging voor de werknemers kan doen. De ouderenbonden hebben de rechter gevraagd uitspraak te doen over deze kwestie maar de pret is er allang van af.

Eugeen Hoekstra