Wanneer begint HVC met de luiers?

HVC heeft altijd een grote mond als het gaat om het inzamelen en recyclen van huishoudelijk afval maar laat het recyclen van luiers nog steeds voor wat het is. En dat is vreemd omdat luiers 5 tot 8 procent van ons restafval uitmaken. En net als bij glas, plastic en metaal wil de overheid dat luiers straks gescheiden ingezameld en gerecycled worden. Dat past bij het beleid dat Nederlanders in 2020 nog maar 100 kilo ongescheiden afval per jaar mogen produceren. We hebben twee en half jaar te gaan maar in Alkmaar blijft het stil.

Ik lees dat in Nederland verschillende partijen bezig zijn om luiers te recyclen. Willem Elsinga heeft bijvoorbeeld de eerste luierrecyclemachine in Nederland gebouwd. Eind dit jaar worden er drie grote versies van zijn uitvinding gebouwd. Zijn huidige machine perst de luiers bij een temperatuur van 250 graden fijn. De luiers veranderen daarbij in een soort dunne soep. Daaruit wint men plastics en een biomassa voor groene stroom.

In Amsterdam zijn initiatieven om  gebruikte luiers op te halen bij kinderdagverblijven en komen in kinderrijke buurten containers.  Afvalverwerker AEB heeft al plannen voor een fabriekshal waar luiers worden gerecycled. Dat gebeurt samen met Procter en Gamble, levensmiddelenfabrikant en producent van luiers.

Ik lees dat “Procter en Gamble technologie heeft ontwikkeld voor een proeffabriek in Italië. Woordvoerder Marieke van Nood spreekt over echt hoogwaardige technologie. Ze is hiervan onder de indruk. Ze zegt dat ook de levensmiddelenfabrikant baat heeft bij recyclen. Die fabrikanten kunnen dat weer gebruiken voor andere producten. Denk aan dopjes voor schoonmaakmiddelen.

Waar blijft HVC op dit vlak? Voorlopig adviseert het afvalbedrijf de luiers bij het restafval te doen. Duur afval omdat het HVC er belasting over moet betalen. Haal de luiers eruit en je betaalt minder belasting. Maar HVC laat het gebeuren en rekent de belasting door aan de gemeenten die op hun beurt het doorberekenen aan de burgers.  Al die luiers eindigen nu in de vuilverbranding. Dat kan en moet anders, zeggen overheden, luierfabrikanten en afvalverwerkers maar in Alkmaar houdt men zich koest.

Nederlandse baby’s zijn enorme milieuvervuilers. Jaarlijks poepen en plassen ze meer dan een miljard luiers vol. Dat geldt overigens ook voor de oudste Nederlanders: dankzij de toenemende vergrijzing produceren zij een vergelijkbare berg incontinentieluiers.  In het verleden werden luiers wel eens kleinschalig gerecycled. Maar die projecten mislukten. Door verbeterde technieken en de overheid die recycling stimuleert, is er nu een doorbraak. Luiers uit zorginstellingen en ziekenhuizen vormen nog een uitdaging. In die luiers zitten veel medicijnresten en die mogen niet in hergebruikte producten terechtkomen. Toch lijkt dat geen onoverkomelijke horde: zeker niet nu de techniek dat steeds beter mogelijk maakt.

Eugeen Hoekstra