Voor jou een boekenbon

Wij raadsleden zijn het beu. Het piept en het kraakt in de maatschappelijke zorg. Dat baart iedereen zorgen. Er is fors bezuinigd op deze zorg en inmiddels is de bodem bereikt. Als gemeenteraadsleden zijn wij verantwoordelijk voor de volksgezondheid en sociale veiligheid in onze gemeente. Wij zien in de praktijk dat de bezuinigingen nu effect gaan hebben op de slagkracht van de samenleving. Daarom zijn maatregelen nodig.

Onderzoek na onderzoek zegt ons hoe het zit met de betaalbaarheid van de maatschappelijke zorg, maar zegt weinig over hoe het zit met onze burgers. Bovendien is er niet gekeken naar het geld dat noodzakelijk is voor een toekomstbestendige zorgstructuur.

Gezondheidsproblemen nemen toe ondanks de vele inspanningen van overheid en zorgorganisaties. Dit betekent dat de werkdruk al een poos hoog is en er problemen blijven liggen. De maatschappij verandert snel waardoor er nieuwe, complexe problemen bijkomen. Als raadsleden weten we waar de schoen wringt. Er komen steeds meer ziekmakende factoren in de samenleving zoals ongezond eten, onvoldoende lichaamsbeweging, misdaad, verveling, eenzaamheid, verslavingen, armoede en ouderdomsziekten. We worden met z’n allen ouder, maar niet gezonder.

Wij als raadsleden voelen de situatie goed aan. Doorgaan op dit pad is een race to the bottom en dat kunnen wij niet voor onze verantwoording nemen. Om het goed te kunnen doen, moet er nu geïnvesteerd worden in de verdere ontwikkeling van de maatschappelijke zorg. Dit vraagt – naast het oplossen van de bestaande financiële problemen – om een toekomstgerichte investeringsagenda. Met als doel een zorgaanbod dat zowel kwalitatief als kwantitatief voldoende slagkracht heeft om de sociale vraagstukken van deze tijd aan te kunnen pakken.

Daarom moeten wij er voor te zorgen dat er voldoende medewerkers zijn en blijven. Dat geïnvesteerd wordt in opleidingen zodat de medewerkers goed getraind en met de juiste vaardigheden de straat op gaan. Dat er geïnvesteerd wordt in ondersteunende ICT en technologie.

In onze visie ligt de sleutel voor een sterke en toekomstbestendige wijkzorg, met de wijkverpleegkundige als vooruitgeschoven post. Zij kennen de wijk en de bewoners op hun duimpje en hebben vaak als eerste door dat er iets niet in de haak is. Niet voor niets wordt de Nederlandse wijkverpleegkundige nationaal en internationaal geprezen. Om effectief te kunnen blijven, moet er worden geïnvesteerd in de zorg in de kernen en wijken. Dit moeten we samen doen met de zorgkantoren.

Daarom richten wij ons als gemeenteraadsleden op de zorgverzekeraars om de bureaucratie te slechten, de wijkverpleegkundige de spil te laten zijn in het sociale netwerk in de wijk en specialisten en vrijwilligers in te zetten in slagvaardige transparante en voor het publiek bezoekbare wijk- en dorpscentra. Laten we korte metten maken met die rare keukentafelgesprekken, gespreksverslagen, bezwaarprocedures en rechtszaken waarmee we (oude) mensen op stang jagen. We spreken af dat van elke euro negentig cent gaat naar de echte zorg voor onze burgers.

Alleen dan lukt het ons de gemeente een betrouwbare partner te laten zijn, die van aanpakken houdt, goede zorg handhaaft, ziekmakende factoren bestrijdt en kinderen buiten laat ravotten. Het is een illusie dat de wijkzorg de huidige en toekomstige problemen kan aanpakken met minder mensen. Er komt een financiële planning. Er wordt geïnvesteerd in permanente educatie van medewerkers in de wijken en kernen De integrale aanpak van problemen staat daarbij centraal. Dat is ons plan.

Om contextgericht en wijkgericht te werken, is een cultuuromslag nodig van probleemgericht naar resultaatgericht. De nadruk ligt op maatwerk. Dat kan alleen als de lokale verankering van de wijkzorg wordt verstevigd. Daar willen wij voor zorgen.

Wij beseffen dat we ons te veel fixeren op diagrammen, cijferbalken en factsheets om te zien of we onze targets halen, maar we bekommeren ons te weinig om het geluk van onze inwoners.  Wie met ons wil praten, kom vrijdag naar het gemeentehuis. Er ligt een boekenbon klaar als aardigheidje.   

De gemeenteraad van Schagen

1 april 2016