Veilig, hoe zo onveilig?

De inspectiedienst voor nucleaire veiligheid ANVS praat binnenkort met de exploitant van de kernreactor in Petten over de mogelijke invloed van de financiële problemen op de veiligheid. Minister Schultz schrijft daarover in een brief aan de Tweede Kamer.

Het is geen geheim dat de medische isotopen onvoldoende geld opbrengen om de reactor zijn onderzoekswerk te laten doen. De tweede reden is dat het bedrijf de lening van 82 miljoen euro van het Rijk heel moeilijk kan terugbetalen en de derde reden is dat het bedrijf opgescheept zit met heel veel oud radioactief afval dat naar Zeeland moet om het daar voor heel veel jaren op te slaan.

De lening kwijtschelden zal door Europa worden gezien als staatssteun. Het geld moet dus op tafel komen. Het afvoeren van de ongeveer 1600 vaten radioactief afval blijkt veel ingewikkelder en kostbaarder dan gedacht. Het kost NRG ruim 100 miljoen euro. En wat gaat straks de ontmanteling van de kernreactor kosten over acht jaar? voeg ik aan dit lijstje toe. En dan heb ik het nog niet over het opruimen van de bodemverontreiniging ter plekke. Hoeveel zal dit gaan kosten?

In onze regio heerst een andere bezorgdheid, niet zo zeer de veiligheid, maar de hoogwaardige werkgelegenheid die dreigt te verdwijnen als de kernreactor de eindstreep niet haalt. De kans hierop lijkt mij reëel aanwezig. NRG moet vanwege de wet het nucleair afval naar Zeeland brengen, maar heeft er het geld niet voor. Nog een lening heeft geen zin en subsidie mag van Europa niet. Dit is dan toch einde verhaal? Dit hoeft niet. Minister Kamp zoekt oplossingen. Het verplaatsen van het afval naar Zeeland is NRG bij wet opgelegd. Ziet de minister kans dat het Rijk deze kosten voor zijn  rekening neemt zonder precedentwerking?

De directie van NRG is ervan overtuigd dat er met de veiligheid niets aan de hand is en laat zich niet zomaar wegzetten door een medewerker die een onwelgevallige notitie heeft geschreven over de veiligheid rondom de kernreactor. Het is iemand die hier een jaartje heeft gewerkt en ja, hij mocht de veiligheidscultuur nader beschouwen, maar daarna moest hij weer vertrekken. En wat doen gefrustreerde mensen als zij de baan niet krijgen die ze graag willen: lekken. Dit keer aan de NOS die het schrijfsel groot brengt: de financiële problemen groeien ECN en NRG boven het hoofd en daardoor krijgt de veiligheid niet meer de hoogste prioriteit. Onzin natuurlijk zegt de directie maar overtuigend klinkt het niet.

Zo vergaat het ook klokkenluiders. Ze worden weggezet als gefrustreerde wezens die wraak nemen op hun werkgever omdat ze de zeer begeerde promotie niet hebben gekregen. Maar het zijn vaak gewetensvolle mensen die hun werk zeer serieus nemen maar voor hun verhaal geen gehoor vinden bij hun baas en erg lastig worden gevonden. En met frustratie is niets mis. Het is ingehouden woede die vaak terecht is en geuit moet worden. Als het niet in het bedrijf kan dan maar tegen de NOS. De directie van NRG heeft de notitie van die medewerker gelezen en vervolgens in een la weggestopt. Maar wat je wegstopt komt net zo snel weer naar boven. Sinds we het internet kennen is geen baas meer veilig.     

We zullen het zien, maar voor optimisme is weinig reden.  

EUGEEN HOEKSTRA