Rekenkamer kraakt raad

De Schagense Rekenkamercommissie deelt rake klappen uit richting de gemeenteraad en het college. Er is van alles mis met de besluitvorming. In het bijzonder met de informatievoorziening. De gemeenteraad neemt besluiten over voorstellen die niet voldragen zijn.

De commissie, die volkomen zelfstandig en onpartijdig functioneert, had zich voorgenomen  naar een paar dossiers te kijken van enige importantie en waarover toen veel vragen waren over met name de informatievoorziening of deze wel toereikend was om een afgewogen beslissing te kunnen nemen.

Nee, zegt de rekenkamercommissie en wijst in dit verband naar de dossiers Petten en het Makado-Centrum. Wat is hier niet goed gegaan volgens de onafhankelijke rekenmeesters? Neem Petten. Er was voor dit dorp een structuurvisie ontwikkeld die van Petten een gezellige badplaats wilde maken. U weet wel.

Het dorpsplein krijgt een opknapbeurt, er is een nieuwe duin gekomen en een groot strand en er komen strandhuizen die voor de nodige inkomsten zorgen voor de gemeente. Het hele project kost ruim 13 miljoen euro. Maar opeens verlaagde het college het bedrag naar 6,6 miljoen euro.

De commissie ging aan het spitten om vast te stellen hoe dit zo kwam. De Voortgangsrapportage geeft geen onderbouwing van het nieuwe bedrag. Ook wordt node gemist een uitleg over hoe de ambities desondanks kunnen worden gehaald. Er is natuurlijk het nodige gebeurd: de zandlevering van het Hoogheemraadschap ging niet door en de camping Corfwater werd niet aangekocht. Dit leidde tot een aangepaste businesscase voor Petten.

Maar de commissie blijft met de vraag zitten wat komt er, na deze veranderingen nu terecht van de oorspronkelijke ambitie van de Structuurvisie. Goede vraag, maar niemand in de politiek die zich om deze vraag heeft bekommerd. De commissie doet dit wel, voert gesprekken met ambtenaren. Zij zeggen “Het voorstel is onder druk met een klein clubje geschreven (…..) Het voorstel was niet gefundeerd.”  En de commissie noteerde ook deze uitpraak:  “Het toch agenderen van deze voorstellen komt voort uit een drang van de ambtelijke organisatie om zaken op de agenda te krijgen.”  

Vervolgens bekijkt de commissie het dossier uitbreiding van het Makado-Centrum. Wat is hier fout gegaan? In ieder geval herinneren we ons nog de commotie over de waardering van de gronden. De helft van het parkeerterrein is gemeentegrond. Klopte het taxatierapport wel? Zijn er geen rekenfouten gemaakt of bedragen onder de radar gebleven dankzij slimme rekenmethodes?  

De rekenkamercommissie merkt in zijn rapport op dat het college niet wilde wachten op het definitieve taxatierapport en stuurde aan op snelle besluitvorming. Maar het ontbreken van dat rapport leidde in de raad tot onrust bij raadsleden.

Zo kon de raad de financiële haalbaarheid van de plannen in de casus Makado toen niet volledig inschatten. Informatie werd vertrouwelijk gehouden door het college. Niet rijp om het in de openbaarheid te gooien. Er wordt nog onderhandeld met Makado, heette het. Dit leidde tot grote onduidelijkheid over de taxatie van grond.

Niettemin besloot de meerderheid in de raad akkoord te gaan met de voorstellen hoewel, zo zegt de commissie, de definitieve grondwaarde niet bekend was. Wel de bandbreedte van de grondwaarde, maar niet het exacte bedrag. Waarom die haast? Anders zou de gemeente de subsidie mislopen van de provincie. Was dit echt zo? Nee hoor, later blijkt dat deze deadline veel minder hard is dan werd aangenomen. Manipulatie heet dat. De commissie noteerde uit een interview: “Er is geen geregisseerde regie. Het zijn individuele acties van fracties. Ook is de regie vaak achteraf reactief.”

Punt is wel dat de commissie haar oordeel vormt op grond van de stukken en er niet bij betrekt de mondelinge toelichting die wethouders geven tijdens de behandeling van de onderwerpen in de raadscommissies en de gemeenteraad. Die toelichting is niet onbelangrijk voor het nemen van besluiten. Maar als de tekst niet wordt gewijzigd, blijft wat op papier staat, rechtsgeldig.  

Wat moeten we als belastingbetalende burger van deze verhalen denken? Dat we geregeerd worden door een stel sukkels die geen onderscheid kunnen maken tussen bijzaken en hoofdzaken en zich onder druk laten zetten door ambtenaren en ambitieuze bestuurders? Schagen wordt bestuurd op hoop van zegen. Met de Franse slag. Dat heeft wel wat, maar niet voor een gemeente met 46.000 inwoners. Het college heeft inmiddels beterschap beloofd.

 Eugeen Hoekstra