Column: Zowel fysieke als videoconsulten in Den Helder

DEN HELDER / BERLIJN – Huisartsenpraktijk Co-Med Nieuw Den Helder maakt momenteel gebruik van videoartsen die patiënten via een beeldscherm te woord staan. Co-Med wil graag videoconsulten naast fysieke consulten blijven toepassen.

Hélène van Steen, praktijkondersteuner/manager van huisartsenpraktijk Co-Med Nieuw Den Helder en huisarts Treeske Zonderland vonden het nodig om te reageren op een kritische column over Co-Med op Noordkop Centraal omdat zij zich er niet in herkennen.

De Helderse praktijk heeft meer dan 2000 patiënten en drie vaste krachten (twee assistentes en een manager). Zonderland is als ZZP’er werkzaam voor Co-Med, houdt iedere woensdag consulten via internet en wordt daarvoor betaald op uurbasis. Zij vindt modernisering in de huisartsenzorg een goede zaak. Een verdere digitalisering en het aanbieden van videoconsulten ziet zij als erg nuttig. Eerst was zij sceptisch over haar inzet als videoarts, maar inmiddels heeft zij positieve ervaringen opgedaan. Via het beeldscherm kan zij veel observaties doen en blijkt videobellen effectiever dan een telefonisch consult. Voor veel klachten en hulpvragen is het een adequaat hulpmiddel, dat in Den Helder toegepast gaat worden naast de fysieke consulten.

Zo heeft Zonderland via video bijvoorbeeld een trombosebeen ontdekt en een Covid patiënt wegens benauwdheid en een laag zuurstofgehalte (gemeten door de assistente) laten opnemen in het ziekenhuis waar deze op de IC werd geplaatst. Zelfs de meeste ouderen zijn tevreden met de gang van zaken tijdens een videoconsult. Patiënten komen naar de praktijk waar zij alle hulp kunnen krijgen bij de totstandkoming van de verbinding met de videoarts. Bovendien kan er indien nodig een beroep op de ‘fysieke’ artsen van de vestigingen van Co-Med in Hollands Kroon worden gedaan.

Zonderland: “Het beste scenario is dat er voldoende huisartsen gemotiveerd zijn om praktijkhouder te worden, maar omdat dat momenteel niet het geval is springen grote commerciële partijen in dat gat, wat een zorgelijke ontwikkeling is.” Volgens haar moet er bij ‘de’ politiek en de zorgverzekeraars heel wat veranderen voor wat betreft geldstromen en het teveel aan bureaucratie.

“Ik ben huisarts geworden omdat ik mensen wil helpen en mijn steentje aan de maatschappij wil bijdragen,” zegt ze. Haar ideaalbeeld is een huisarts die bij de gemeenschap of de wijk is betrokken. Momenteel woont zij voor een half jaar in Berlijn en heeft niet de intentie om als fysieke huisarts te gaan werken in Den Helder. Als zij weer terug is in haar voormalige woonplaats Amsterdam zal zij daar weer gaan invallen. Den Helder is voor haar te ver reizen. In Amsterdam en omgeving gaat ze op zoek naar een eigen praktijk die ze zo mogelijk met een compagnon gaat runnen, zodat ze haar beroep parttime kan uitoefenen. Ze is er zich terdege van bewust dat een praktijkhouderschap nogal wat bureaucratische rompslomp met zich meebrengt waar o.a. de zorgverzekeraars debet aan zijn.

Het huisartsentekort is schrijnend te noemen. Co-Med heeft goede intenties om er wat aan te doen, maar vooralsnog lukt het niet zo goed in de Noordkop. Praktijkondersteuner Van Steen stelt dat er sinds het vertrek van huisarts Rümke-Gemmeke wegens pensionering alles aan is gedaan om de continuïteit van de huisartsenzorg te waarborgen. Aanvankelijk waren er twee gegadigden die de praktijk wilden overnemen zonder het personeel, wat echter onaanvaardbaar was. Tenslotte is de praktijk aan Co-Med verkocht en draait deze op invallers en videoartsen.

Helaas willen Helderse huisartsen niet meewerken aan een regeling waarbij spoedeisende hulp aan de Co-Med praktijk verleend wordt. “Zo’n samenwerking is er helaas nooit geweest en zal er ook nooit komen,” zegt praktijkondersteuner Van Steen ietwat teleurgesteld. Alles werd in het werk gesteld om vaste artsen te krijgen, echter zonder resultaat. Van Steen werkt al tien jaar in de praktijk en gaat het na aan het hart wat er nu gebeurt. “Waar is de VGZ in het hele verhaal,” vraagt zij zich af. Voor de oplossing van het huisartsentekort moet je volgens haar niet op de gemeente en de VGZ rekenen, maar bij de beleidsmakers in Den Haag en bij de huisartsenopleidingen zijn. Die laatsten zouden een planning kunnen maken waarbij afgestudeerde huisartsen worden verplicht een jaar in de provincie te gaan werken, in de minder populaire regio’s.

Hopelijk zullen de problemen in de loop van 2022 opgelost zijn en de patiënten weer gewoon een arts kunnen spreken die lijfelijk in de spreekkamer aanwezig is. Als aanvullend hulpmiddel is videobellen uitermate geschikt, maar het kan niet wedijveren met een huisarts van vlees en bloed.

Kees Zwaan