Column: Dilemma

Over een paar dagen is het zover: als voetbalfan kijk ik er altijd erg naar uit: Het WK! Nee ik versier het huis nooit met vlaggetjes en oranje is niet opeens mijn lievelingskleur, maar ik vind het altijd wel geweldig.

Zo zal ik nooit de euforie van het EK 1988 vergeten toen ‘we’ de cup mee naar huis mochten nemen. Ik woonde toen in Egmond en er waren veel Duitse toeristen. We hadden met een groot gedeelte van het dorp grote oranje zeilen geregeld. Elke auto met Duits kenteken moest een oranjedoop ondergaan voor ze richting Alkmaar konden. Dansen op straat, juichen en 1 groot feest: verbroedering.

Ja dat waren mooie tijden. Sindsdien nooit meer zo’n feestje kunnen vieren maar dit jaar kan het anders worden. Want jippie, Louis is de bondscoach. Van Gaal: je mag hem of je hebt een hekel aan hem. Ja, het is een zelfverzekerde, eigengereide man en ik hou daar dus van. Bovendien zorgde hij er voor dat AZ onder zijn vleugels kampioen werd in 2009. Dus tja, als AZ fan kan hij bij mij wel een potje breken. Het zou dus zomaar eens kunnen dat ons elftal het best wel eens ver gaat schoppen in Qatar.

Qatar.. Daar zit voor mij dus het knelpunt dat er voor zorgt dat ik nu in een behoorlijk dilemma kom met mezelf. Het is iedereen inmiddels wel duidelijk dat  zich daar vreselijke wanpraktijken hebben afgespeeld. Duizenden mensen gestorven bij het bouwen van het stadion, armoede, discriminatie etc.

Nee, dit land klopt niet en we zouden ons daar met z’n allen van moeten distantiëren. Maar de Fifa heeft ervoor gekozen wèl te gaan, regering heeft besloten er zelfs afgevaardigden namens ons land heen te sturen. Dus tja… Jullie mogen gerust weten dat ik dat dus totaal niet begrijp maar het kwaad is al geschied. Ik weet niet hoe het bij jullie zit maar dit is voor mij het dilemma.

Verandert het iets als ik besluit ‘niet mee te doen ‘ en weiger te kijken naar de wedstrijden uit principe?? Mijn gevoel gaat twee kanten op die per dag verschillen. Het geweten en het vertier. Want oh wat heb ik zin in een paar prachtige weken.

Ik wil Louis zien stralen, het team de sterren van de hemel zien spelen. Maar is dit wel eerlijk naar alle slachtoffers die nu als sterren in de hemel schijnen? Ik hoop vanuit mijn tenen dat het elftal, dat ons land een statement zal maken. Laten zien dat we weten, dat we de mensen steunen. Het grootste statement van niet gaan had wellicht het beste geweest maar het team stapt het vliegtuig in richting Qatar.. Zal ik gevoelsmatig meevliegen of sla ik deze vakantie over?

Ik ben er nog niet uit. De tijd zal het leren.

Liefs Henny