Column: Dialoog?

De telefoon gaat en terwijl ik hem opneem zie ik in het venster ‘afgeschermd’ staan. Het is blijkbaar een bedrijf of persoon dat niet teruggebeld wil worden. Dan ben ik extra op mijn hoede. Het zal wel iemand zijn die je een duur abonnement voor iets dat je helemaal niet nodig hebt wil aansmeren. Toch leg ik mijn oor te luisteren. Een vrouw zegt haar naam en vertelt dat ze zomaar mensen opbelt om ze te vragen of ze eenzaam zijn. Meteen denk ik dat het wel een of andere actie is van de gemeente. Die bemoeit zich wel vaker met inwoners die dan geadviseerd worden over van alles en nog wat. Hoe je je energieverbruik omlaag kunt brengen door je huis te isoleren bijvoorbeeld. Of je adviseert zonnepanelen in het kader van duurzaamheid aan te schaffen. Tenslotte blijkt er toch een bedrijf achter te zitten die er geld mee wil verdienen en op een of andere manier ingang heeft gevonden in het gemeentelijk domein. 

Met dat allemaal in het achterhoofd begin ik de vrouw allerlei vragen te stellen en kom er achter dat het eigen initiatief is en ze ‘gewoon’ belang stelt in het wel en wee van andere mensen. Ze klinkt oprecht en mijn intuïtie zegt me dat er geen addertje onder het gras schuilt. Mijn telefoonnummer had ze gewoon willekeurig gekozen uit het telefoonboek. 

Ik kom er achter dat ze een 78-jarige weduwe is. Ze benadrukt dat zij zich niet eenzaam voelt en wijst daarom resoluut een aanbod van mijn kant om haar eens te bezoeken van de hand. Zij is woonachtig in Schagen en deed een opleiding tot verpleegkundige in Zutphen. Tijdens het telefoongesprek toont zij een grote interesse in mijn visie omtrent eenzaamheid. Ik vertel haar dat ik met van alles bezig ben en daarom geen eenzaamheid ervaar. Inmiddels weet zij meer van mij dan ik van haar. Op mijn vragen antwoordt zij wel, maar veel over haar eigen ervaringen en leefsituatie laat zij niet los. 

Ik merk dan ook een terughoudendheid van haar kant om ervaringen te ‘delen’. Dat begon natuurlijk al met de afscherming van haar telefoonnummer. Een echte dialoog kent een zeker evenwicht waarin ieder een gelijk aandeel heeft. De balans sloeg uit naar mijn kant. Of heb ik misschien niet de juiste vragen gesteld?

Kees Zwaan