Column: Culturele ontmoetingen

Culturele ontmoetingen

Dat het niet bijster goed gesteld is met het culturele bewustzijn van het gemeentebestuur van Hollands Kroon wisten we al. Dat cultuur dan ook matig door de gemeente gesubsidieerd wordt zal dan ook niemand verbazen.

Het Cultuur Platform Hollands Kroon deed er onderzoek naar en presenteerde de uitkomsten tijdens een beeldvormende bijeenkomst van de gemeenteraad. Welk beeld kregen de raadsleden van het Cultuurbeleid van Hollands Kroon voorgeschoteld en zou het cultuurbeleid beter kunnen?

Het huidige beleid werd vergeleken met drie andere, min of meer vergelijkbare gemeenten, namelijk Schouwen-Duiveland, Berkelland en Opsterland. Het Platform sluit aan bij de doelstellingen van cultuurbeleid die in de zeventiger jaren werden geformuleerd, namelijk het instandhouden en ontwikkelen van culturele waarden, het toegankelijk maken van culturele objecten en manifestaties en het bevorderen van mogelijkheden voor de bevolking om in cultuur te participeren. Kortom, een goed beleid is een beleid waarmee cultuur wordt gedemocratiseerd.

Eén van de mogelijkheden is in één van de kernen een Cultureel Centrum te realiseren. Toch beveelt het Platform aan dat iedere kern zich richt op één cultuuraspect. Tevens wil het Platform een ‘eigen cultureel verhaal van Hollands Kroon’ creëren. En moet er zoveel mogelijk gebruik gemaakt worden van de multifunctionele ruimtes van de gemeente.

Hollands Kroon heeft een beperkt cultuurbeleid en dito culturele voorzieningen. Hollands Kroon heeft ook geen herkenbaar cultureel verhaal en geeft van de vier onderzochte gemeenten het laagste bedrag per inwoner voor cultuur uit. Cultuur zit voor een groot deel in de portefeuille van Theo Meskers en dat zegt genoeg.

Het valt meteen op dat het Platform de enge definitie van cultuur bij het onderzoek gebruikt. Cultuur is echter veelomvattend. Ook bijvoorbeeld datacenters en voedselbanken horen bij onze cultuur. En ook een ver doorgevoerd marktsysteem, waarbij zelfs aan culturele uitingen een geldelijke waarde wordt toegekend of gekoppeld worden aan verdienmodellen.

Maar die -soms negatieve- cultuurverschijnselen vergeet het Platform maar even voor het gemak. Het zijn schilderijen, dorpsfeesten, drumbands en oude gebouwen die als de meest in het oog springende vormen van cultuur gelden. Lekker volksdansen op hoempapamuziek in een oud gebouw. Of huisvlijt van Hollands Kroners bewonderen in één van de kerkjes in de kernen. Dat is cultuur optima forma volgens het Platform.

Toch ziet het Platform de bibliotheek als een belangrijke culturele instelling die iedere kern eigenlijk zou moeten hebben. Het is een gebouw waarin niet alleen boeken worden uitgeleend, maar ook cursussen en lezingen worden gegeven. Waarin nieuwkomers zich kunnen inburgeren. Een gebouw waarin men elkaar kan ontmoeten (over ontmoeten gesproken, hebben we niet een gebouw dat ongeveer zo heet?) en van gedachten kan wisselen. Kortom, een cultureel centrum voor iedere kern. Een gemeenschapscentrum.

Daarnaast wordt er ook gewezen op een hardnekkige laaggeletterdheid in Hollands Kroon; zo’n 12% van de inwoners is de taal onvoldoende machtig. Dat zijn ongeveer 5600 personen die worstelen met de talige maatschappij. Hoe moet de drempel van de bieb geslecht en het binnenkomen zo aantrekkelijk mogelijk gemaakt worden? Een gemeenschapscentrum, of het nu een bibliotheek is of de Ontmoeting, kan een samenbindende factor zijn en een ‘wij’ gevoel bevorderen…

Kees Zwaan