Column: Bewoners Christoffelhof klagen steen en been. Gaat de gemeente helpen?

Ooit een verzorgingshuis geweest, nu een seniorencomplex, fijn er om te wonen of toch niet? Er zijn klachten over onveiligheid en stank. De bewoners vinden dat de gemeente hun klachten niet serieus nemen. Eind 2017 hebben de bewoners een petitie ingediend bij de gemeente. Twee jaar later: naar het gevoelen van de bewoners is er aan de klachten niets gedaan.

Terecht dat de politiek voor de bewoners in de bres springen. JESS heeft een pittige brief geschreven aan het college: de bewoners voelen zich niet serieus genomen door de gemeente. “Begrijpt het college dit?” “ En hoe gaat u met de problemen nu echt goed aanpakken?” Ferme taal en nogmaals terecht.

Terug naar de petitie van eind 2017. Wat stond er in?  Er wordt veel te hard gereden vanaf de supermarkten. Er wordt te weinig rekening gehouden met de ouderdom van de bewoners: zebra-paden ontbreken. Ze moeten twee keer de weg oversteken om boodschappen te doen.

Zomers is het goed toeven op de balkons. Niet dus. De bewoners zeggen dat ze vergaan van de stank van de uitlaatgassen en het lawaai. Ook houden ze hun hart vast als er weer een bal over de straat rolt van kinderen die zich vermaken in het nabijgelegen speeltuintje. Is er echt een ongeluk nodig om de gemeente wakker te schudden?

Hun gelijk halen de bewoners uit de uitkomsten van verschillende snelheidsmetingen tussen 14 november en  26 november 2018. Daaruit blijkt dat blijkt dat 71,65% van het verkeer zich niet houdt aan de 30 kilometer op de weg en er zelfs een snelheid is gemeten van 71 km. Gemeente, waarom grijpen jullie niet in? JESS concludeert dat er tot op heden niets concreets is gebeurd.

Toch is er een lichtpuntje. De gemeente heeft laten weten dat de hoek Beethovensingel/Frans Halsstraat met voorrangskruispunten wordt ingericht. Dus het verkeer van het fietspad en Christoffelhof dienen voorrang te verlenen aan het verkeer die rijden van de Frans Halsstraat naar Beethovenlaan en andersom. Geeft duidelijkheid, maar waar blijven de zebra’s? En wat doet de gemeente met de andere klachten van de bewoners?

JESS is niet tevreden: de vertegenwoordigers van de bewoners Christoffelhof voelen zich nog steeds niet serieus  genomen. Ze eisen maatregelen en een tijdspad. De gemeente heeft haar mond vol over participatie van de bevolking bij gemeentelijke plannen.

Maar dit verhaal toont maar weer aan dat dit vooral met de mond beleden wordt. Wanneer veiligheid in geding is moet de gemeente niet aarzelen maar optreden. Zo is het kruispunt Frans Halsstraat, Beelhovenlaan en Christoffelhof nog steeds niet aangepast. En er blijven ballen op de weg komen van het speeltuintje en kinderen die er achteraan gaan met alle gevaren van dien.

JESS wil dat het college zo spoedig mogelijk gaat praten met de bewonersvertegenwoordiging. “Ook wanneer het College meent dat bepaalde zaken van de petitie niet kunnen of worden uitgevoerd, vinden wij het respectvol om ook hierover goed te communiceren.” Ware woorden.

JESS zit in het college en dus aan de knoppen. Het kost vast geen moeite om collega Hans Heddes aan zijn vestje te trekken. Korte klappen maken heet dit in het gemeentelijk jargon.

Eugeen Hoekstra