Column: Apothekersassistentes onvoldoende beschermd tegen Covid-19 virus

In Engeland zijn na aandringen van apothekers ‘veiligheidspakketten’ beschikbaar  gesteld voor mensen die in een apotheek werken. Dat is helaas in Nederland nog niet gebeurd. Men kan de apotheek beschouwen als ‘eerste front’ van de gezondheidszorg, net als de huisarts is dat ‘eerstelijnszorg’. Daar gaan zieke mensen het eerst naar toe. Bijvoorbeeld met hoestklachten, voordat de diagnose ‘Covid-19′ is gesteld. Juist eerstelijnswerkers hebben een hoog besmettingsrisico en kunnen ongemerkt andere bezoekers en collega’s besmetten.

Veel Nederlanders zijn afhankelijk van medicijnen. Voor veel mensen is een tijdige levering van medicijnen van levensbelang. De apotheek speelt daar een cruciale rol bij. Het is zaak de apotheken open te houden en het personeel optimaal te beschermen tegen het agressieve Corona-virus. De Nederlandse samenleving acht een goed functionerende gezondheidszorg van essentieel belang.

Bewindspersonen houden zich er intensief mee bezig. Bruno Bruins kon er zelfs niet meer van slapen en werd er zó ziek van dat hij niet meer door kon als minister.

Alleen gezonde mensen kunnen zich volledig inzetten om de samenleving tijdens de Corona-crisis draaiende te houden. We moeten er niet alleen voor waken om oude, ziekelijke mensen aan het virus bloot te stellen, maar het is ook van groot belang dat werkers in de gezondheidszorg optimaal worden beschermd.

Als we (ernstig) ziek worden zijn we afhankelijk van de huisarts, de ambulancebestuurder en de verpleegkundige in het ziekenhuis. Ambulances moeten kunnen rijden. De Intensive Care kan alleen door specialistische verpleegkundigen worden gerund.

Preventie

Het is belangrijk dat alle mensen die onze gezondheid ondersteunen hun werk veilig kunnen doen. Zo ook de medewerkers van apotheken. Alleen bij een zo optimaal mogelijke bescherming kan voorkomen worden dat medewerkers ziek worden. Als alle medewerkers ziek thuis zitten wie moet er dan medicijnen klaarmaken en uitdelen? Apotheekmedewerkers hebben een vitaal beroep en zijn onmisbaar bij het op peil houden van de gezondheid van Nederlanders.

Er zijn echter apothekers die niet voldoende preventieve maatregelen treffen om hun personeel optimaal te beschermen. Het is goed dat hun werknemers nadenken over hun werk. Een leerling-apothekersassistente in Amsterdam deed dat ook en gaf bij haar werkgever aan de veiligheidsmaatregelen (hygiëne) onvoldoende te vinden. De kans op besmetting met het Corona-virus op haar werkplek acht zij bijzonder groot. Als eenmaal een medewerker besmet is en in de incubatieperiode (dat is de tijd tussen besmetting en de eerste verschijnselen) gewoon werkt, kunnen andere medewerkers en bezoekers van de apotheek ook besmet worden. Bovendien is het ook niet veilig om lang in de rij te staan en niet voldoende afstand te houden van andere bezoekers van de apotheek.  

Er hoeft maar één medewerker besmet te worden en dan is het een kwestie van korte tijd voordat de collega’s ook ziek thuis zitten. Vitale processen zoals het klaarmaken en distribueren van medicijnen zijn cruciaal. Niet voor niets werd er kortgeleden geapplaudisseerd voor een ander vitaal beroep: de verpleegkundige.

Ook de apothekersassistente moet op de been blijven. Als we onverhoopt ziek worden en een recept van de huisarts krijgen moet er wel iemand zijn die voor dat medicijn kan zorgen.

Dilemma

De apothekersassistente in opleiding had begin januari al gepleit voor desinfecterende handgel. Die kwam er. Graag zou zij zien dat er ook beschermende mondmaskers, schorten en handschoenen worden gebruikt tijdens de werkzaamheden. In Engeland wordt dat Personal Protective Equipment (PPE) genoemd.

Haar werkgever was niet blij met haar kritische opmerkingen. Zij kreeg dan ook te horen dat zij niet meer hoefde te komen. Hij had echter al snel door dat het niet mogelijk was om iemand zomaar te ontslaan en stelde haar voor de keuze om gewoon weer aan het werk te gaan of ontslag te nemen.

Zij staat nu voor een dilemma. Gaat zij weer aan het werk dan legt zij zich neer bij een voor haar onaanvaardbare werkwijze. Als zij haar werk niet oppakt betekent dat ontslag en heeft het consequenties voor haar ultieme doel: gediplomeerd assistente worden in een apotheek. Haar persoonlijke dilemma vindt ze echter minder belangrijk dan het probleem waar de vele Nederlandse apotheken zich voor geplaatst zien. Het besmettingsgevaar is daar namelijk groot. Maar net als in een ziekenhuis geldt daar óók dat er op termijn geen zorg meer kan worden verleend als er geen drastische preventieve maatregelen worden genomen.

Kees Zwaan

(Afbeeldingen: Pixabay)