Column: 29 paar luisterende oren in Hollands Kroon?

D’66 raadslid Liesbeth Vlietstra-Wouters reageerde via Noordkopcentraal op een bericht over protesterende Wieringermeerders die het niet eens zijn met de plannen voor hun woon- en werkgebied. Hun bezwaren richten zich met name op de plannen van internetbedrijven die er grote gebouwen willen neerzetten waardoor kostbare landbouwgrond verloren gaat. 

Vlietsta-Wouters laat de bezwaarmakers weten: “Wij horen graag van u en andere bewoners wat u als bezwaar ziet.” Zij wijst daarbij op het maandelijkse inspreekuurtje op dinsdag, voorafgaand aan de gemeenteraadsvergadering op donderdag. Volgens haar luisteren de raadsleden dan goed naar wat de insprekers te berde brengen. Vlietstra-Wouters heeft blijkbaar een hoge pet op van de lokale democratie. Raadsleden zouden de insprekers serieus nemen. 

Toch vond het inspreken lange tijd tijdens de reguliere raadsvergaderingen plaats en was via internet te volgen. Alle raadsleden waren dan aanwezig en hoorden de soms kritische verhalen van burgers aan. Het inspreken is echter verschoven naar de dinsdag en wordt niet meer uitgezonden. Jammer, want eerder konden thuisblijvende burgers ook kennisnemen van wat andere burgers bezighoudt. De burger is zo op nog meer afstand gezet. De vraag is: waarom is het inspreken uit de vergadering verdwenen? 

Het blijkt dat lang niet alle raadsleden bij het inspreken aanwezig zijn. Het aanhoren van burgers lijkt tevens het karakter van ‘luisterend niet luisteren’ te hebben gekregen. Heeft het inspreken door burgers wel eens effect gehad in de vorm van bijstelling van beleid? Al meerdere keren was ik aanwezig bij inspreek-sessies waarvan ik later nauwelijks tot geen effecten zag. Inspreken in Hollands Kroon lijk je te doen aan dovemans oren. 

Een bijna huilende man die samen met zijn gezin uit zijn woning gezet dreigt te worden deed zijn emotionele verhaal in de ‘Multi Functionele Accommodatie’. Dat deden ook ongeruste archeologen die een ander beleid in Hollands Kroon wensen. Dat deed ook een enthousiaste kringloopwinkeleigenaar die zijn nering zag evolueren tot opvanghuis. Hij vroeg de raad om steun om niet uit zijn onderkomen te worden gezet. Verontruste agrariërs deden een beroep op de raad om niet in te stemmen met het gebiedsplan Wieringermeer. Breezanders die bang waren voor de straling van een nieuw te leggen hoogspanningskabel vroegen de raad om steun. Maar hebben al die hulpvragen wat opgeleverd? Zijn de raadsleden nog wel onze vertegenwoordigers die voor onze belangen opkomen?

Kees Zwaan