Burgerparticipatie

Onlangs heeft de gemeente de nota Burgerparticipatie het licht doen zien. In de nota staan diverse methodes van burgerparticipatie. Van raadplegen tot meebeslissen. Van samenwerken tot overdragen. Het college beslist welke methode het beste past bij een onderwerp. De gedachte achter burgerparticipatie is dat door samendoen (gemeente en burgerij) meer bereikt kan worden. Voordeel voor de gemeente is dat gaandeweg het traject draagvlak ontstaat voor haar plannen.
Burgerparticipatie als volksinitiatief is voor Schagen niet nieuw. Kijk naar voorbeelden als het strand bij de Wiel en Markt 18.

Burgerparticipatie kent verschillende gezichten. De ene is dat de gemeente de burger ziet als belangenbehartiger en deskundige met wie zij graag wil samenwerken. De andere is dat de gemeente de burger ziet als cliënt die van alles wil van de gemeente. In dit geval ziet de gemeente graag dat de burger zelfredzaam wordt, gaat werken en zijn eigen bonen dopt. 

Burgerparticipatie wordt dan een strijd tussen cliënt en gemeente over de vraag of de cliënt genoeg doet om de gevolgen van zijn handicap te boven te komen. Heeft hij zijn sociaal netwerk wel  voldoende aangesproken?  Wie in dit schuitje zit krijgt ook te maken met bezuinigingen. Burgerparticipatie betekent niet alleen dat burgers meer zaken zelf moeten regelen. Ze moeten ook meer gaan betalen.

Burgerparticipatie is een uitvloeisel van de democratiseringsgolf in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Er moest een einde komen aan een overheid die als een regent zijn onderdanen bestuurt. Nu jaren later oogt burgerparticipatie als een ouderwetse poging de kloof tussen bovendanen en onderdanen te verkleinen. Want in feite is er niets veranderd in de machtsverhoudingen. Referenda (herindeling, hoogbouw, autovrij centrum) zijn taboe verklaard, burgemeesters kiezen we niet en wethouders evenmin. De burger staat volledig buiten de machtsvorming. In feite is burgerparticipatie een doekje voor het bloeden.  

Eugeen Hoekstra