Schaamduin en Schaagspleet?

Eéns in de zes weken komen ze bij elkaar om te besluiten. 29 individuen en 9 meningen.

Dinsdag 20 september was de ploeg bij elkaar. Allemaal waren ze er, als was er één een beetje later.

Als je geluk hebt zijn er sprekers. Sprekers zijn de krenten in de pap. Zonder sprekers alleen maar politieke woorden, geen persoonlijk bevlieging, geen emotionele passie. Want de mening is al gevormd. Elke katholiek weet: ben je gevormd, dan hoor je erbij. Dan heeft de Heilige geest met vuur, licht, wind en kracht zich over je ontfermd.

Gelukkig zijn de sprekers. Hun mening is anders gevormd. Gevormd vanuit hartstocht. Sjaak Bosssss, (ik zeg Sjaak Bossss omdat onze burgemeester het ook zo zegt), Sjaak Bossss van de Westfriese Deurlopers. Hij stond stil bij het herstel van een historische fout uit 1933, het gat van Schagen. De omringdijk. Icoon, genomineerd als cultureel erfgoed. Maar met een beschamende opening op het grondgebied van Schagen: de Schaagspleet of het Gat van Schagen. Het is maar vanaf welke kant je het bekijkt.

Gelukkig zijn de sprekers. Willem Messchaert, dijkenkenner, polderliefhebber en wereldburger.

Ook een monument moet ontwikkelen om met de tijd mee te gaan. Willem is een spreker die anderen laat spreken in zijn betoog, tot het monument zelf aan toe.

Gelukkig is Schagen. Gebied met klei en zand. Maar het losse zand overheerst in de Schager politiek. Sympathieke petities worden aan de lopende band afgeserveerd zonder passioneel betoog. Als in politieke termen de nalatigheid van een partij duiding krijgt, blijkt dat een beschamende opmerking die zonder het gebruikelijke ‘dank u voorzitter’  als los zand in het betoog valt.

Gelukkig komt er een benefiet concert voor hospice Schagen. Reclame voor de kaartjesverkoop en een algehele adhesiebetuiging bracht de raad even als mensen bij elkaar. Alzheimer is voor Schagen een vruchtbare bron voor het ontstaan van gezamenlijk beleid.

Gelukkig is er de schaamduin. Want alle voorstellen afserveren zou deze bijeenkomst van onze raad reduceren tot een bijeenkomst voor de kaartverkoop van de hospice.

Gelukkig is er de schaamduin. Oftewel: zet een duin voor gebieden waarvan de lelijkheid het toerisme belemmert. Een variant op je kop in het zand steken. Samen met de bewoners krijgt de schaamduin een kans om zich tot volle wasdom te ontwikkelen.

Gelukkig zijn de inwoners. Inwoners die straks zullen bedenken dat het handiger is gebieden in eerste instantie niet lelijk te ontwikkelen zodat een schaamduin al helemaal niet nodig is.

Gelukkig zijn de inwoners. Inwoners die zien dat een brug, zelfs een ophaalbrug, toch niet lekker deurloopt in de politiek.

Gelukkig zijn de inwoners. Inwoners die zien dat een pittoresk pondje over de Schaagspleet, passend in het landschap en geëxploiteerd door lokale ondernemers een gat in de markt is.

Een gat in de markt dat in staat is het gat van Schagen te dichten.

En wie dat pondje als oplossing niet wil zien, kan er altijd weer voor pleiten om er een schaamduin voor te plaatsen.

Gertjan Gerritsen