Nu doorpakken, Krol ……………..

De ene oudere is de andere niet. De een woont in een huurhuis en de ander in een afbetaald koophuis. Maakt het verschil? Het is maar hoe je het bekijkt. Je mag dan een huis hebben waarvan de hypotheek is afbetaald, het blijft een vermogen in steen gegoten, liquide kun je het niet maken tenzij je het verkoopt, afgezien daarvan gaan de woonlasten gewoon door.

Onderhoud kost veel geld; iets wat bij de huurder minder zwaar weegt. Er zijn ouderen met een goed pensioen en anderen met een slecht pensioen. De ene had geluk en een goede baan tot zijn pensioengerechtigde leeftijd, de ander verloor zijn  baan toen hij 56 was en sindsdien moet hij op een houtje bijten. Ook onder ouderen is een tweedeling.

De katholieke ouderenbond KBO heeft voor de derde keer een koopkrachtonderzoek gehouden onder de senioren en daaruit blijkt zonneklaar dat het met de koopkracht voor deze groep niet goed gaat. Maar er zijn grote verschillen; wat ik niet dacht. De  financiële situatie van de senior bestaat niet. Ja, dat schreef ik al. De financiële situatie van senioren die géén eigen vermogen hebben opgebouwd, verschilt significant van de senioren die wél een financiële buffer achter de hand hebben.

Goed gedaan wil je zeggen. Maar spaarzaamheid wordt niet beloond. Integendeel, wie een beetje gespaard heeft kan gaan dokken wanneer hij te maken krijgt met zorg- en verzorgingskosten. Dit voelt als een straf maar de politiek redeneert niet zo. Veel ouderen schenken daarom het spaargeld liever weg aan hun kinderen dan aan moedertje staat. Gelijk hebben ze.

Terug naar het onderzoek. Wat blijkt? In vergelijking met een jaar geleden, krijgt de helft van de senioren minder geld op hun bankrekening, reden voor bijna zes van de tien om te bezuinigen gedurende het afgelopen jaar. Een eigen risico in de zorg van 500 euro zou de helft van de senioren in de problemen brengen. Het merendeel van de gedupeerden zou in beide financiële tegenslagen niet weten hoe dit op te lossen. Dit spreekt boekdelen.

Weliswaar genieten senioren ook van de lage inflatie, lage rente en lager geprijsde energie, maar wat dreigt te gebeuren is het korten op de pensioenuitkering. Al jaren is het pensioen niet aangepast aan de gestegen kosten van levensonderhoud waardoor ouderen over een lange periode koopkracht inleveren, maar het wordt erger als de pensioenuitkeringen ook nog eens worden verlaagd. Daarmee moet serieus rekening worden gehouden.

Toch zijn er ook veel ouderen die desondanks niet willen klagen en geen zeurpieten gevonden willen worden. Kijk naar onze jongeren, zeggen ze, hoe moeilijk zij het hebben met hun hoge studieschulden, tijdelijke baantjes, lage uitkeringen en onbetaalbare woonkosten. Laten wij maar onze mond houden, menen deze senioren. Hebben zij gelijk? Nee, natuurlijk niet. De kans dat een jongere zijn positie kan verbeteren, inclusief zijn inkomen, is vele malen groter dan bij een oudere die zijn loopbaan achter de rug heeft en geen promotie meer kan maken. Uitzonderingen daargelaten.

Henk Krol van 50Plus heeft dit goed gezien in zijn verkiezingsprogramma. Hij wil voorkomen dat ouderen in Nederland niet verder de bietenbrug opgaan. Belangrijk speerpunt in zijn verkiezingsprogramma is het terugkeren naar de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar. Ik begrijp heel goed waarom hij dit zegt. Werkgevers willen geen ouderen in hun bedrijf hebben en naarmate de pensioengerechtigde leeftijd vooruitschuift wordt het legioen ouderen zonder baan alsmaar groter. Dit kan alleen worden tegengegaan door werkgevers de verplichting op te leggen ouderen in dienst te nemen. Maar dat is illusiepolitiek. Gaat niet gebeuren. Krol, moet dus doorpakken. Nu of nooit.

Eugeen Hoekstra