Opinie: Een SMR als meterkast voor de regio

Een SMR in de Noordkop lijkt me klinkklare onzin. En wel hierom:

1) Te duur. De kosten van elektriciteitsopwekking uit zon en wind zijn de laatste jaren enorm gedaald en zijn ondertussen de goedkoopste vorm van energie. Juist Noord-Holland grossiert in duurzame elektriciteit, vanwege de nabijheid van windparken op de Noordzee en hoge opbrengsten uit zonnepanelen in met name de Noordkop. Elektriciteit uit grote kerncentrales is al duurder dan elektriciteit uit zon en wind, maar kleine kerncentrales (SMRs dus) zijn nóg duurder per opgewekte kWh, juist vanwege die kleinschaligheid en het ontbreken van schaalvoordelen.

2) Stabiliteit van het stroomnet in de Noordkop? Het nadeel van energie uit zon en wind is natuurlijk de wisselvallige opbrengst. Om pieken en dalen in de productie van duurzame elektriciteit effectief op te kunnen vangen, wordt meestal een zgn. peaker-plant gebouwd o.b.v. gasturbines, waarmee de elektriciteitsproductie snel kan worden op- en afgeschaald. Dat snel op- en afschalen is nou net iets waar kernreactors niet voor bedoeld zijn, want kerncentrales zijn juist het efficiëntst bij continue elektriciteitsproductie. Bedenk daarbij ook dat de Noordkop, met Den Helder en de BBL pijplijn, een zeer belangrijk distributiepunt is voor aardgas vanuit de Noordzee. De Noordkop is daarmee juist bij uitstek geschikt voor een “normale” peaker-plant op aardgas, dus waarom zouden we dan ons heil willen zoeken in een nogal twijfelachtige en relatief dure techniek als SMR?

3) Netwerkcongestie? Het probleem van de netcongestie, zoals wordt aangehaald in opiniestuk, hangt samen met het vorige punt, de stabiliteit op ons regionale stroomnet. Echter, die netwerkcongestie los je niet op met een kleine kerncentrale, maar juist wel met investeringen in het stroomnet, met het meer vraag gestuurd maken van het elektriciteitsnetwerk (“smart grid”) en in vormen van lokale energieopslag. (waarschijnlijk batterijen, maar desnoods ook waterstof)

4) De regio als waterstofhub? Het hele idee van een zgn. waterstofeconomie is al jaren achterhaald door de snelle technologische ontwikkelingen inzake directe elektrificatie. Waterstof is vooralsnog de natte droom van de gasindustrie, omdat waterstof voor meer dan 95% uit aardgas wordt geproduceerd, waarbij de vrijgekomen CO2 typisch in de atmosfeer wordt gedumpt. Trap er niet in. Wie waterstof zegt, zegt aardgas, ondanks alle mooie groene beloften over terugdringen van de uitstoot. Al die waterstofprojecten kosten bovendien bakken met subsidiegeld, hetgeen veel nuttiger geïnvesteerd zou kunnen worden in verbeteringen van het stroomnet.