De Slager

Sinte Maarten had een koe, die moest naar de slager toe, was hij vet of was hij mager, hij moest naar de slager. Dit klonk op 11 november uit de vele kinderkeeltjes bij ons aan de voordeur. Na een paar keer dit liedje gehoord te hebben ga je toch na denken over de tekst. Ik kan me namelijk zo voorstellen dat het voor de koe niet prettig voelt om naar de slager gebracht te worden en dat zij daarom een duidelijke voorkeur heeft voor naar welke slager, tegelijk is het begrijpelijk dat Sint Maarten de beste prijs voor zijn product wil. De koe zou graag zien dat haar belangen prettig behartigd worden, dat zij op een humane manier aan haar eind komt en dat zij uiteindelijk niet als kiloknaller op de markt gebracht wordt. Sint Maarten echter weet wat de koe hem door de jaren heen gekost heeft en is er vooral in geïnteresseerd wat onder de streep de opbrengst zal zijn. Hij zal kiezen voor de slager die het hoogste bied, en de koe beoordeeld alsof het zijn eigen was.

Dit keuren van je eigen vlees brengt mij bij een principiële vraag over integriteit waar ik sinds mijn aantreden als raadslid mee rondloop. Tot waar reikt de grens van integriteit? Wat kan wel en wat kan niet?

Als je naar de betekenis van het woord integriteit zoekt, dan vind je in de Wikipedia de volgende uitleg: Integriteit is de persoonlijke eigenschap, karaktereigenschap, van een individu die inhoudt dat de persoon eerlijk en oprecht is. De persoon beschikt over een intrinsieke betrouwbaarheid, zegt wat hij doet, en doet wat hij zegt, heeft geen Verborgen agenda en veinst geen emoties. Een persoon met deze eigenschappen wordt integer genoemd. Een integer persoon zal zijn doen niet laten beïnvloeden door oneigenlijke zaken.

Volgens mij zijn integriteitkwesties van alle tijden, komt het voor in alle bestuurslagen en maakt het onderwerp niet uit. Of het nu de president van de Nederlandse bank is die in opspraak komt door zijn optreden tijdens de kredietcrisis, of een gedeputeerde in Noord-Holland die ONZE provinciale miljoenen ziet verdampen door de Icesave affaire. Onze kroonprins die in problemen komt door een vakantievilla in Mozambique en een burgemeester die moest aftreden, ook om een vakantievilla maar dan in Bulgarije.

Bij ons in Schagen spelen deze kwesties ook, weliswaar in minder mate maar het komt voor. Een commissielid wie met zoveel elan, dat de wethouder er jaloers op wordt, probeert de commissie voor zich te winnen of een raadslid wie vanwege bedrijfsbelangen er goed aan zou doen om iedere schijn van belangenverstrengeling te vermijden door juist het woord niet te voeren over bepaalde onderwerpen.

Dan kom ik terug bij mijn vraag, tot waar de grens van integriteit reikt. Volgens mij zit de kern van het antwoord in twee kleine stukjes uit de uitleg van Wikipedia. Het gaat om het niet hebben van een verborgen agenda en het niet laten beïnvloeden door oneigenlijke zaken. Want het is juist goed dat bestuurders betrokken zijn. Raadsleden zijn omdat ze als volksvertegenwoordiger al in de schijnwerpers staan ook vaker maatschappelijk betrokken. Zolang het geen zakelijk financieel belang is en het voor iedereen duidelijk is dat er een bepaalde mate van betrokkenheid is, dan moet dit gewoon kunnen. Je zou dan wat gezegd wordt kunnen kwalificeren, je kunt het met een korreltje zout nemen of extremer, je zou kunnen denken, je weet wie het zegt en dat maakt alles goed. Als iedereen deze betrokkenheid meeweegt in de besluitvorming ontstaat daar geen enkel probleem.

Sint Maarten zal er dus goed aan doen om zijn koe naar een slager te brengen die integer is. Een integere slager is in mijn ogen dan nu een slager die deskundig is, zich onafhankelijk opstelt en altijd uit kan leggen waarom hij de dingen doet die hij doet. In het geval van de slager hoe hij tot de door hem vastgestelde prijs is gekomen. Op deze manier is het kringetje weer rond en uiteindelijk iedereen blij. De boer heeft zijn koe goed verkocht, de slager heeft een mooie klus, de koe wordt goed behandeld en ik…. Ik hoop dat de bestuurders in Schagen ook altijd deze zelfde afwegingen zullen maken. De kinderen zullen vast volgend jaar op 11 november vast weer het zelfde liedje zingen.