Column: Schager politiek laat Marjon Fisher in de kou

Marjon Fisher is heel blij. De gemeenteraad neemt in juni 2019 unaniem een motie aan voor het gedogen van thuiskweek van medicinale wiet. Zij vertelt dat zij aan epilepsie lijdt en dat zij de vele epileptische aanvallen onder controle krijgt dankzij deze wiet. En ook tijdens haar strijd tegen borstkanker speelde het een enorm grote rol. Fisher weet dat vele andere patiënten baat kunnen hebben bij het gebruik van medicinale cannabis.

Ze vertelt ook dat wiet uit de apotheek niet wordt vergoed en dat cannabis uit de coffeeshop een grote kostenpost oplevert, zeker als je het dagelijks gebruikt. Thuis wiet kweken is erg goedkoop en de patiënt weet zeker dat hij of zij over de juiste, best werkende wietsoort beschikt.

Burgemeester Van Kampen zegt haar toe aan de slag te gaan met de motie van Wens4U. Ze geeft  aan met het Openbaar Ministerie en de lokale driehoek te willen praten over de motie. “De burgemeester wil kijken of we met mijn verhaal en voorstellen naar de Tweede Kamer kunnen”, vertelt Marjon enthousiast. Het is nu mei 2021 en de situatie is niet veel beter. Marjon wacht nog steeds. 

Feitelijk is de discussie in de raad over dit onderwerp in april 2017 al begonnen. Twee patiënten vertelden de raadscommissie hoeveel baat ze hebben bij gebruik van medicinale druppels. Wat hen betreft moet het beleid radicaal om. Van Kampen beloofde toen haar licht op te steken bij de gemeente Tilburg waar ze dit al doen. Zij wilde graag weten of de politie en justitie hiermee hadden ingestemd. Dit is het geval.

Er gelden wel voorwaarden. Patiënten mogen niet meer dan vijf planten in hun woning telen, de planten mogen niet hoger zijn dan drie meter en de teler dient een medische verklaring te hebben en meerderjarig te zijn. Cannabis moet voor eigen gebruik zijn, verkoop is verboden. Heel veel andere gemeenten willen het voorbeeld van Tilburg volgen, maar uiteindelijk doen ze het niet. Waarom niet? De burgemeester van Tilburg is niet in de gevangenis beland terwijl hij de Opiumwet overtreedt.

In oktober 2006 besloot de hoogste Nederlandse rechter een patiënt niet  te straffen, die zijn eigen cannabisplanten kweekte, hij verkeerde in een noodsituatie.(Wim Moorlag MS patiënt)  Deze uitspraak was uitzonderlijk en alleen voor deze individuele patiënt, dus het betekent niet dat de patiënten nu vrij zijn om zelf te kweken. In februari 2017 had een andere patiënt een soortgelijk oordeel. (Rudolf Hillebrand HIV).

Een Zeeuwse rechter draaide een besluit van de burgemeester van Terneuzen terug. Hij had thuisteelt van een inwoner voor medische doeleinden verboden. De rechtbank oordeelde dat de verklaring van de huisarts voor voldoende onderbouwing had gezorgd. Het huis gaat niet op slot en de burgemeester moet de proceskosten van 1.024 euro terugbetalen. 

In januari vorig jaar deelde de burgemeester in het presidium mee dat in oktober in Schagen een congres komt over medicinale cannabis. Van Kampen ziet het congres als een bijdrage aan de uitvoering van de motie van Merieke Bredewold. Het beloofde congres is niet gehouden.

Er is een werkgroep van raadsleden die zich bezig houdt met de uitvoering van de motie. Vreemd is dat in deze werkgroep Bredewold (van de motie) ontbreekt. Hoe dan ook, deze tandeloze werkgroep schijnt weer bij elkaar te komen, maar zelfs het gedogen van het gebruik van medische cannabis is in Schagen een brug te ver. De bureaucratische lafheid kan de weelde niet dragen. Patiënten als Marjon Fisher hopen op een beetje durf van de politiek en van de burgemeester. Bestuurlijke dapperheid, bestaat dat nog?

Eugeen Hoekstra