Column: Wethouder Heddes moet kleur bekennen

Wethouder Hans Heddes heeft ze zoeklocaties ‘wind’ afgeschaft. Hij kan ook de ‘zonlocaties’ schrappen. Het klimaatdoel van 35 Terawattuur (TWh) duurzame elektriciteitsproductie op land in 2030 is al gehaald. Zegt Martien Visser, lector Energietransitie aan de Hanzehogeschool Groningen, in het Financieel Dagblad van 9 februari. Samen met lopende en toegezegde investeringen voor het plaatsen van zon- en windparken komt hij dik boven de landelijke target van 33 TWh uit.

Is het waar wat Visser zegt? Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) kwam tot een lagere berekening (25 tot 30 TWh), maar dat komt, volgens Visser, doordat het PBL keek tot 2019, terwijl Visser de subsidies voor  zon- en windparken in 2020 óók heeft meegenomen. Daarom zou het niet nodig zijn om zo driftig te zoeken naar geschikte locaties voor o.a. windturbines zoals dat nu gebeurt. Goed nieuws voor burgers  die deze parken verafschuwen omdat ze zo lelijk staan in het landschap. Of zit Visser ernaast met zijn bewering?

De landelijke opgave voor hernieuwbare elektriciteitsopwekking in 2030 is gesteld op 35 Terawattuur (TWh). Deze ambitie komt voort  uit het Klimaatakkoord. De regionale overheden bepalen hoe, met wie en waar de  landelijke opgave ingevuld wordt. Er is dus geen verdeelsleutel bepaald.

De provincie Noord-Holland heeft voor de Kop van Noord-Holland Noord de ambitie neergelegd van 4,2 Terawattuur (4,2 miljard Kilowattuur) aan duurzame energie in 2030. Dat is bijna een verdubbeling ten opzichte van nu. Is die verdubbeling wel echt nodig?

Van de 4,2 TWh is al 2 TWh gerealiseerd of gepland voor 2030.  Meer hoeft niet als men bedenkt dat door energiebesparingen de vraag naar energie door consumenten zal afnemen. Er komen steeds meer nieuwbouwwoningen die energie-zelfvoorzienend zijn. Bedrijven hebben hun eigen energiebronnen: wind op zee en waterstof. Daar moet je de consument niet mee lastig vallen. De datacenters halen hun stroom niet van wind van zee en dat is kwalijk te noemen.  

Bedrijven krijgen miljarden euro’s aan subsidie van het Rijk in hun schoot geworpen om de omslag te kunnen maken naar andere energiebronnen. Het is al te gek voor woorden dat consumenten meebetalen aan deze subsidies middels de energiebelasting. Ieder zijn deel wil ik maar zeggen. Met 2 TWh is bijna het energiegebruik van woningen voorzien op de schaal van Noord-Holland Noord. Waarom dan nog meer?

Alle regio’s met hun Regionale Energie Strategie-concepten hebben hun opgave gestuurd naar de nationale koepel. Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) heeft berekend dat de optelsom van de 30 RES-regio’s leidt tot een (voorlopig) bod van 52,5 TWh. Dik boven jan dus. Hiervan bestaat een deel uit gerealiseerde plannen, een deel uit “pijplijn”-plannen en een deel uit nieuwe plannen.

De realisatie van de plannen is echter met de nodige onzekerheid omgeven. Dit kan niet anders, maar het verschil tussen 52,5 TWh en de nodige 35 TWh is wel groot. Sommige plannen zullen sneuvelen. De weerstand vanuit de bevolking tegen windturbines is aanzienlijk. Maar die 35 TWh komt niet in gevaar. Eind dit jaar zal PBL de cijfers opnieuw actualiseren op basis van de RES 1.0.

Gedeputeerde Staten willen voor de zomer de Statenleden inzicht geven in de actuele energie-ambities voor Noord-Holland Noord en Noord-Holland Zuid. De conclusie kan niet anders zijn dan dat de ambitie voor Noord-Holland Noord al is bereikt. Het is nu wel mooi geweest. We moeten zuinig zijn op ons landschap: het visitekaartje van Noord-Holland Noord.

Wethouder Heddes kan zijn plannen bijstellen: er hoeven geen windturbines, maar ook geen zonneparken meer bij. 

Eugeen Hoekstra