Column: Elfstedentocht

Precies een jaar geleden ging ik voor het laatst met de trein op stap voor mijn periodieke ‘dagje Amsterdam’. Sindsdien heb ik net als vele anderen braaf alle voorzorgsmaatregelen in in het kader van corona in acht genomen. 

En dus geen dagjes op stap, geen muziek maken met de Harmonie, niet met mijn dubbelmaatjes tennissen en onze kinderen en kleinkinderen voornamelijk via Facetime en andere moderne middelen zien en spreken.

Daarom zakte mijn broek van de week af, toen ik Tweede Kamerleden hoorde pleiten voor het doorgaan van een Elfstedentocht.  

Waar zit het populistische verstand van deze volksvertegenwoordigers als je in een tijd waarin musea, concertzalen en kerken gesloten zijn en de hele cultuursectie voor profs en amateurs al een jaar op zijn gat ligt, gaat pleiten voor een evenementje waar normaliter pakweg 15.000 deelnemers op afkomen, plus nog een veelvoud aan toeloop van belangstellenden…

Het deed me overigens wel denken aan het jaar 1986.

Toen werd op woensdag 26 februari de 14e elfstedentocht verreden, waar maar liefst 16.999 mensen aan deelnamen. Ik was werkzaam bij de publieksboekenuitgeverij van Elsevier, waar toen nog een man of 100 werkzaam was. Eén van de onderdelen was een heuse sportuitgeverij, onder meer bekend van de voetballeerplannen van – “kappen en draaien”- Wiel Coerver.

Op de uitgeverij werd besloten om een verslag in boekvorm uit te brengen van de tocht der tochten. Omdat we wisten dat ook onze concurrenten hetzelfde idee hadden, zochten we naar een list om onze titel zo snel mogelijk na afloop van de rit in de boekhandel te krijgen.

De tocht vond plaats op woensdag 26 februari en de voorbereidingen voor ons boek waren al dagen in volle gang. Direct nadat Evert van Benthem als winnaar over de meet ging, waren tekstschrijvers en fotografen druk in de weer om het materiaal op onze redactie in Amsterdam te krijgen. We waren toen nog lang niet zo digitaal als nu, foto’s moesten zelfs nog ontwikkeld en afgedrukt worden en even een tekstje mailen was er niet bij!

Met een betrouwbare drukker in de buurt van Utrecht, werd de omvang en de oplage van het boek besproken, zodat deze op tijd papier in huis had om de persen zo snel mogelijk te laten draaien.

Dit lukte allemaal en in de nacht van vrijdag op zaterdag zou de oplage van vele tienduizenden exemplaren beschikbaar komen voor distributie naar de boekwinkels.

Binnen de uitgeverij stond alles in het teken van deze productie en werd iedereen die in een auto-van-de-zaak reed dringend verzocht zich beschikbaar te houden om op zaterdag de boeken te bezorgen, waar gretig op gereageerd werd.

Facturatie vond plaats, routes werden uitgestippeld en toegewezen aan de tientallen vrijwilligers en we kregen de opdracht ons in alle vroegte te melden bij de drukkerij.

Naar mijn idee was het nog nacht toen ik op vanuit Schagen naar Nieuwegein reed om mijn partij bij de drukkerij op te halen.

Voor de gezelligheid had mijn jongste dochter aangeboden om mee te gaan, wat later op de dag best handig bleek; zij snelde de winkels in, terwijl ik met draaiende motor voor de deur wachtte.

Afijn: de boeken waren bijtijds klaar en we konden op pad. Ik had een deel van Friesland voor mijn rekening genomen, waar lekker veel pakketjes bezorgd moesten worden en dusdoende kon het gebeuren dat niet alleen de boekhandels in Friesland, maar in héél Nederland  drie dagen na de Elfstedentocht het boek van Elsevier konden verkopen. 

Dankbare boekhandelaren konden hun ogen niet geloven dat zó snel een vierkleurenuitgave geschreven, geredigeerd, opgemaakt, gezet en gedrukt én in de winkels lag.

Eerder dan alle concurrenten, die we het nakijken gaven.

Een staaltje team-work waar nog lang over werd nagepraat.

Een boek waarvan nog vele tienduizenden exemplaren werden nabesteld…

Op de tweedehands boekenwebsites is het nog steeds te koop:

De 14e Elfstedentocht. Winnaar Evert van Benthem, uitgegeven door Elsevier Sport. 

ROB HOGENES