Column: Weg met het strafblad

Kent u mensen die een coronaboete hebben gekregen en ontdekten dat ze meteen een strafblad aan hun broek hebben? Die idiotie moet onmiddellijk ophouden. De overheid versoepelt de corona-maatregelen, laat ze ook de boetes ook ‘versoepelen.’ De boetes zijn sowieso onredelijk hoog en leveren ook nog een strafblad op.

Zo kunnen mensen hierdoor ernstig geschaad worden in hun carrièremogelijkheden: ‘jij denkt te willen werken in de zorg of het onderwijs? Gaat niet gebeuren.’ Ik vind het een schande dat minister Grapperhaus er geen streep door heen heeft gehaald. Er komt geen rechter aan te pas en toch kan deze straf worden opgelegd omdat het een strafbeschikking is.

Eind mei zijn meer dan 18 duizend coronaboetes uitgedeeld. Bijna de helft van de boetes is niet orde, zeggen juristen. Verschillende strafpleiters roepen mensen daarom op in verzet te komen. Ze waarschuwen wel dat je de boete moet betalen.

Het aantekenen van verzet leidt er toe dat de Officier van Justitie er nog eens naar zal kijken en de kans is groot dat veel boetes zullen worden ingetrokken. Zo niet, dan kan de beboete persoon voor de rechter zijn zaak bepleiten. Er kunnen goede redenen zijn om de boete te matigen of voorwaardelijk op te leggen. Het aantal boetes is zoveel geworden dat het Openbaar Ministerie de grootste moeite heeft om ze te verwerken en om al die zaken op zitting te brengen.

De boetes staan in de noodverordening. Maar een noodverordening kan nooit voor lange duur zijn. De coronaverordeningen (elke veiligheidsregio komt uit met zijn eigen verordening) duren inmiddels al maanden. Dit is onaanvaardbaar omdat deze verordeningen de burgerlijke vrijheden beperken.

Dit is ondemocratisch omdat de verordeningen niet zijn vastgesteld door de gemeenteraden. Zij zijn helemaal buiten spel gezet, terwijl het hoofd van de gemeenteraden, de burgemeester, zonder legitimering van zijn of haar raad, inwoners ernstig beperkt in hun rechten. Nood breekt wetten, maar de corona-crisis loopt af. Van een noodsituatie in Nederland is nergens meer sprake van. Doorgaan op deze voet maakt van Nederland een bananendemocratie.

Eén van de noodmaatregelen is het handhaven van de afstandsnorm van anderhalve meter. Het Sociaal Cultureel Planbureau heeft het kabinet ontraden om deze afstandsnorm te blijven gebruiken. Met de ‘anderhalve meter’ wordt de suggestie gewekt dat ‘tijdelijke maatregelen’ een permanent karakter krijgen.

Dat ‘nieuwe normaal’, zo schrijft de Volkskrant, doet denken aan kinderen, die van hun ouders in de zandbak mogen spelen zolang zij zich niet vies maken. Dus stop met dat clandestiene anderhalve meter-gebod. Dat helpt de economie niet vooruit. Zwitserland loopt een paar weken voor op ons. Daar heet het nu ‘passende afstand.’ Als het virus weer opvlamt, kan natuurlijk weer worden opgetreden.

Het kabinet is overgegaan op tracking en trace en kan zo de besmettingen per regio monitoren. Zijn er te veel dan kan per regio extra maatregelen worden genomen. De antiracisme-betogingen op de Dam in Amsterdam en rond de Erasmusbrug in Rotterdam leidden begin juni tot ergernis en zorgen: zulke massale bijeenkomsten zijn potentiële virushaarden, waarschuwden experts. Twee weken later, aan het eind van de uiterlijke incubatietijd, is slechts een persoon aangetroffen die mogelijk besmet, melden de GGD ’s, dat schrijft het Algemeen Dagblad. Oftewel: loos alarm. 

Kortom, de noodverordeningen moeten van tafel en de strafbladaantekening moet meteen worden ingetrokken. De boetes zijn sowieso disproportioneel.

Eugeen Hoekstra