Column: Schagen komt met de nieuwe wet

De gemeente Schagen houdt ‘buitensessies’ over de nieuwe Omgevingswet. Bedacht door ‘Den Haag’ en in de schoot geworpen van de gemeenten. Er is echter geen burger te vinden die gevraagd heeft om een nieuwe wet. 

De Omgevinsgwet moet verschillende wetten op het gebied van de ruimtelijke omgeving vervangen. Maar waarom zou dit moeten? Nooit is er aan u en mij gevraagd wat we van de huidige wet(ten) vinden (als we die zouden kennen) en of wij tegen problemen zijn aangelopen afgelopen jaren en hoe wij denken over mogelijke oplossingen. Het zou dan best kunnen dat er onder ons mensen zijn die zouden zeggen dat zij graag de ruimtelijke ordening weer terug wille geven aan  het Rijk omdat de gemeenten er niets van bakken.

Zij wijzen op de verschrikkelijke verrommeling van het landschap in ons land, de enorme stroperigheid die gemeenten aan de dag leggen op het gebied van woningbouw en hun hebzuchtige grondpolitiek. Kortom, wat burgers nodig hebben is geen stelselwijziging, maar beter beleid.

De rijksoverheid zegt wel aan de burger te denken. Ze meent dat het met de nieuwe wet het voor menig burger een stuk eenvoudiger wordt om bijvoorbeeld aan een vergunning te komen.  

Oftewel: het omgevingsrecht voor burgers wordt toegankelijker en eenvoudiger gemaakt door kortere procedures en minder wet- en regelgeving. Het tegendeel is waar. Wat we ervoor terugkrijgen is een landelijk digitaal systeem dat niet zal werken. Een blik op het scherm en je weet waar je aan toe bent. Of toch niet?

Ja, de praktijk is anders. Omdat er voorbeelden te over zijn van digitale fiasco’s bij de overheid. Het is zo erg dat de Tweede Kamer een onderzoekscommissie heeft ingesteld o uit te zoeken waarom het altijd fout gaat met ICT-projecten bij de overheid. Mijn voorspelling is dat het nooit goedkomt. Redenen zijn de onvoorspelbare en ingewikkelde wensen vanuit de politiek. Digitaal niet bij te benen.

Schagen organiseert een tiental praatsessies op verschillende punten in de gemeente: supermarkten, dorpshuizen en  de donderdagmarkt. Een goed initiatief daar niet van. Maar de meeste mensen zegt de wet niets. Zij raken niet opgewonden als aan hen verteld wordt dat de nieuwe wet leidt tot kortere vergunningsprocedures.

Ook niet als gezegd wordt dat de wet van belang is voor de leefomgeving en de volksgezondheid. Burgers winden zich eerder op over hondenpoep, straatvuil, geluidsoverlast, ruziënde buren en de tekortschietende gemeente op het gebied van de handhaving.

De gemeente wil weten wat u vindt van de omgeving van Schagen. De kans is groot dat u zal zeggen: geen idee. Als u zou worden gevraagd hoe Schagen er over twintig jaar zou moeten uitzien, dan haalt u hoogstwaarschijnlijk uw schouders op. Logisch eigenlijk, mensen zijn mobiele wezens en hebben de eigen gemeente niet nodig om zich gelukkig te voelen.

De Nationale Ombudsman is bezorgd omdat een heleboel mensen niet worden bereikt om mee te praten en mee te denken over de ins en outs van de nieuwe wet. 

Hij vindt terecht dat iedereen mee moet kunnen doen, ook na de inwerkingtreding van de Omgevingswet. M.i. houdt dit in dat Schagen meer moet doen dan de tien geplande buitensessies. Diepgang is net zo belangrijk. De duivel zit in de details. Ze zal ook moeten proberen mensen erbij te betrekken die niet gewend zijn om in de benen te komen.  

De Omgevingswet is allang voorbijgestreefd door de Klimaatwet en de Duurzaamheidswet. Daar hebben we onze handen al vol aan. Het wordt de burgers op deze manier niet erg gemakkelijk gemaakt.  

Eugeen Hoekstra