Column: Verbouwing raadszaal mag wat kosten

Je huis verbouwen, een nieuw behangetje op de muur, een lik verf en wat ander meubilair. Ieder mens doet dit zo af en toe in zijn huis. Waarom is de verbouwing van de raadszaal zo bijzonder? Het mocht van de gemeenteraad geen half miljoen kosten en dus ging er 50 duizend euro van af. Het is net alsof je zegt 17 euro klinkt minder goed dan 16,99 euro.

Hoe dan ook, af en toe een verbouwing, het moet kunnen. Wat is precies de reden? Het gemeentehuis barst uit zijn voegen. Zo zie ik steeds meer ambtenaren werken in de foyer, de ruimte voor de raadszaal. Zo is de foyer stilaan veranderd in een werkruimte voor ambtenaren.

Het flexwerken heeft zijn langste tijd gehad. Logisch natuurlijk, thuiswerken is prettig, maar dan zie je je collega’s niet, een mens is toch een sociaal wezen, thuis is ook niet alles en zo zie je dat ambtenaren een thuiswerkdag schrappen en iets meer gaan werken op het gemeentehuis.

In geheimtaal: de afgesproken flexfactor van 0,7 wordt niet behaald. Door 34 extra werkplekken te creëren lukt dit wel. Waar gaan we dit doen? In de raadszaal. De vierde macht wint het van onze volksvertegenwoordigers. Ophoepelen moeten ze. Is het echt zo zwart-wit?

Op de keper beschouwd niet. Het voorstel van het college spreekt boekdelen: het aantal werkplekken voor de medewerkers is momenteel onvoldoende. Doordat bijna alle medewerkers vanuit één locatie werken en er sprake is van een toename van het aantal medewerkers, wordt de gewenste flexfactor van 70% niet gehaald. Deze is momenteel maar 60%. De conclusie kan niet anders zijn dat de centrale huisvesting, waarvoor de gemeenteraad een paar jaar geleden had gekozen, gebaseerd is op verkeerde aannames.

De flexfactor werd door het college te rooskleurig voorgesteld. Met uitbreiding van personeel is onvoldoende rekening gehouden terwijl men wist dat de gemeente meer taken zou krijgen van het Rijk. Ook speelde toen de samenwerking met Hollands Kroon. Deze werd toen al kwestieus genoemd en leidde uiteindelijk tot beëindiging hiervan.

De gemeente Schagen zegde vervolgens de huur op van het pand in het Westerpark waardoor een stuit ambtenaren moest verhuizen naar de Laan. Sindsdien is het voor de ambtenaren elke dag vechten om een geschikt plekje te vinden om rustig te kunnen werken. Zo krap is het er wel.

De keuze om de raadszaal om te turnen in werkplekken voor de ambtenaren kan niet anders worden gezien dan een noodgreep. Alles wijst erop dat het flexwerken minder populair wordt terwijl de gemeente nog meer taken zal krijgen. Ik hoef maar te wijzen op de nieuwe omgevingswet en de energietransitie.

Voorlopig is de gemeente gered dankzij de medewerking van de raadsleden die genoegen hebben genomen met nieuw flexibel meubilair en video- en audio apparatuur.

In contrast tot de krapte boven is de hal op de begane grond met de balies: een zee van ruimte na een kostbare verbouwing. Je vraagt je meteen af of de gemeente wel zo efficiënt omgaat met de benutting van het gemeentehuis. Ik vind van niet. Daarbij komt dat door de digitalisering van de dienstverlening de balies minder nodig worden.  Reisdocumenten worden thuisbezorgd. Geboorteaangifte kan straks via de computer. Ik ben het spoor bijster.

Eugeen Hoekstra