Nieuw college, ook een nieuw geluid?

Ze kunnen aan de bak het nieuwe college van CDA, JESS en PvdA, een nieuw college, dan ook een nieuw geluid? Dat is de vraag. Of wordt het CDA-beleid van de vorige vier jaar gewoon voortgezet en zijn de twee andere partijen alleen nodig voor een degelijke meerderheid  in de raad? Zit het nieuwe geluid vooral in de mensen die het beleidsprogramma voor de komende vier jaar gaan uitvoeren? De poppetjes.

Alleen Joke Kruit is het nieuwe gezicht. Zij zit er namens JESS en is eigenlijk een oud gediende. Ooit wethouder geweest in de oude gemeente Zijpe, slim en doortastend, als voorzitter van de dorpsraad Petten stond ze haar mannetje wel. Maar de anderen in het college zijn plakkers uit de vorige periode, Jelle Beemsterboer met zijn woningen en Sigge van der Veek met zijn glasvezel, van beiden is  weinig terechtgekomen, de woningnood is er nog steeds en de glasvezel heeft slechts de norm van 30 procent gehaald.

Het vormen van colleges is weinig democratisch en het gebeurt in achterkamertjes. In Schagen is het niet anders. Het is een zoektocht naar meerderheden en daarbij speelt de verkiezingsuitslag nauwelijks een rol. In Schagen kwam de Seniorenpartij als winnaar uit de bus. Desondanks zit de partij niet in het college. De PvdA wel die nota bene twee zetels heeft verloren. Vriendjespolitiek? Wie zal het zeggen: met jullie konden we goed samenwerken, dus stap maar in. Als er een meerderheid is gevonden dan wordt dit als een voldongen feit gepresenteerd aan de gemeenteraad. Het spel is dan al gespeeld, maar dan wel buiten de raad om. Dit is democratie met heel kleine letters. Zolang de gemeentewet dit soort spelletjes toelaat blijft dit zo.

Je hoopt altijd dat bij de komst van een nieuw college nieuwe wegen worden ingeslagen. Dat er keuzes worden gemaakt die de boel een beetje opschudden: meer fiets, minder auto; meer groen, minder steen; meer bijen, minder gif en meer burger, minder gemeente. Veel van dit kan zo de omgevingsvisie in. Je kunt niet een beetje zwanger zijn. Als je zegt we gaan voor duurzaam, dan betekent dit dat je ‘wat niet duurzaam is’ gaat ontmoedigen. Maar termen als ontmoedigen, stoppen en schrappen kom ik niet tegen. Dat is ook het verwijt aan de politiek dat ze beleid op beleid stapelt en niets afschaft.

De inwoners van Schagen geloven het allemaal. Zij hebben heel andere dingen aan hun hoofd. Voor hulp bellen ze de gemeente en gaan niet kijken wat er in het collegeprogramma staat. Het gaat om klein leed, maar klein leed kan net zo vervelend zijn. Het zijn de dagelijkse irritaties die mensen alsmaar kwader maken zoals hardrijders in woonbuurten, hangjongeren, hondenpoep, zwerfvuil in struiken en sloten en geluidsoverlast. Klein bier noemen we dit maar burgers zitten er wel mee en vragen om een sterke arm. Het is niet goed dat de gemeente dan wegkijkt. Zeker niet omdat Schagen zegt het geluk van haar inwoners na te streven.

Het collegeprogramma is geen akkoord op hoofdlijnen geworden, ik vind dit spijtig want zo is er minder ruimte voor politiek debat, hier en daar zeer gedetailleerd, politiek van karakter, opgesteld achter gesloten deuren, zonder ons en toch over ons. Het Vaticaan kan er nog wat van leren.   

Eugeen Hoekstra