Werkenden met een handicap moeten maar zien hoe ze aan hun inkomen komen

Geen loonkostensubsidie meer maar loondispensatie. Wat is het verschil? Loonkostensubsidie krijgen de werkgevers als zij een arbeidsgehandicapte in dienst nemen en loondispensatie moeten de arbeidsgehandicapten zelf aanvragen vaak bij de gemeente waar ze wonen. Is deze wijziging raar?  Ja, want je zadelt arbeidsgehandicapten met administratieve rompslomp op wat velen niet aankunnen. En als ze samenwonen met een partner kan het zijn dat ze die dispensatie half of helemaal niet krijgen. U weet wel, de bijstandswet kijkt naar het huishoudinkomen.

Nog vervelender is dat de arbeidsgehandicapte geen pensioen meer opbouwt en ook geen WW-rechten. Want bijstand voorziet daar niet in. Klaar ben je. Maar onze staatssecretaris Van Ark van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (VVD) erkent dat er minpunten zitten aan haar plan maar pluspunt is volgens haar dat als je het loondeel verlaagt de arbeidsgehandicapte aantrekkelijker wordt voor werkgevers om ze in dienst te nemen. Meer mensen aan de slag, dat willen we toch allemaal, roept ze triomfantelijk. 

De overheid wil dat mensen met een beperking volledig kunnen participeren in de samenleving en betaald werken hoort daar zeker bij, maar tegen een minimumloon zoals nu gebeurt, dat vindt de VVD- staatssecretaris Van Ark van Sociale Zaken en Werkgelegenheid teveel van het goede. De werkgever hoeft voortaan aan iemand met een arbeidsbeperking minder dan het minimumloon betalen. Op termijn gaat dit om meer dan 200.000 werknemers. Niet verteld wordt dat het ook gevolgen heeft voor de opbouw van het pensioen. Over je bijstandsuitkering bouw je geen pensioen op.

Ze krijgen te maken met bijvoorbeeld bevoorschotting (toeslagen) en verrekeningen achteraf met de uitkering. Een papieren rompslomp wordt het terwijl het nu veel eenvoudiger gaat doordat de overheid de werkgever een loonkostensubsidie geeft. De werknemer merkt er niets van. Straks moet hij achter zijn geld aan. Dat wordt een nachtmerrie. De staatssecretaris beseft dat aan haar beleid minpunten kleven, maar zegt tegelijk dat door het loondeel te verlagen, deze mensen met een arbeidsbeperking aantrekkelijker worden voor werkgevers. Zo komen er meer aan de slag. En dat willen wij toch allemaal?

Gelukkige bijkomstigheid is dat de werkgevers helemaal niet voor de verandering zijn en het zo willen laten. Ze zijn inmiddels gewend geraakt aan het huidige systeem van loonkostensubsidie. Niet veranderen dus. De regering wil het bespaarde geld gebruiken voor het scheppen van beschutte werkplekken bij sociale werkplaatsen. Een nobel streven maar onethisch omdat dit ten koste gaat van het inkomen van gehandicapten die bij een baas werken.

De staatssecretaris wil dat er meer mensen met een beperking aan de slag komen. Dit is een goede zaak. Maar dat je dit doel wil bereiken door deze mensen onder het minimumloon te laten werken is ronduit beledigend en inhumaan. Niemand wil werken voor een half loon. Dat is van de zotte. Door zo’n redenering toe te passen op een kwetsbare groep in de samenleving is respectloos. Ze verliezen hierbij pensioen- en WW-rechten. Op deze manier maak je van arbeidsgehandicapten tweederangs werknemers.

Eugeen Hoekstra