Stemgedrag

‘Stel er komt een oorlog in de wereld, dan beschermt Amerika ons toch mam?’ Het is een doodnormale zondagochtend, we maken een fietstochtje naar neef Kees in ’t Zand en zoonlief Dirk (net 9) stelt deze vraag tussen neus en lippen door. Op sommige momenten heb ik spijt van mijn powernap tijdens het Jeugdjournaal.

Goed. Er moet een antwoord komen. We moeten flink trappen om de brug bij de Groote sloot op te komen en dat geeft me een momentje om een antwoord te dichten. Ik leg Dirk uit dat nu Trump president is, niemand kan voorspellen welke rol Amerika zal gaan spelen tijdens een eventuele oorlog. En dat dat best een beetje eng is. Ik ben tevreden met mijn antwoord.

Dirk niet. ‘Waarom er dan zoveel mensen op Trump hebben gestemd terwijl het zo een rare en nare man is?’ is de vervolgvraag. Uiteraard. We gaan door. Met flink trappen tegen de wind in. En flink nadenken over antwoorden.

We naderen het verkiezingsbord en daarmee de hamvraag van onze fietstocht. Zo blijkt. De vraag die ik al verwachtte. Het is tenslotte ons politieke ochtendje. Zo lijkt. ‘Op wie ga ik stemmen en waarom?’

Ik besluit het om te draaien en vraag om hulp. ‘Stel jij mag stemmen Dirk, aan wie geef jij je stem dan?’ Super pedagogisch verantwoord. Ik geef mezelf een schouderklopje. Al is het in de eerste plaats een uitvlucht omdat ik het antwoord schuldig moet blijven. En in de tweede plaats hoop ik dat we tegen de tijd dat ik echt moet gaan antwoorden op de plaats van bestemming zijn.
Dirk heeft echter een panklaar antwoord. Ik had het kunnen weten. Hij heeft er over nagedacht, en hoe.  ‘Ik zou op de VVD stemmen. Het CDA is er namelijk alleen voor de ‘christenen’, net als GroenLinks bijvoorbeeld alleen maar aan de natuur denkt. De VVD is wat algemener, dus daar zou ik dan voor gaan. Ik stem dan wel op Rutte, die vind ik wel grappig. Jij stemt zeker op een vrouw?’

Boem. Dit rolde er in één keer uit, zonder ook maar een knipper met de ogen. Al trappend over de vlotbrug. Kinderlogica.

Ik kan niet anders dan trots kijken naar de kleine grote man. Naar zijn pure gedachten die, hoe eenvoudig ook, een kern van waarheid bevatten. Was het allemaal maar zo simpel. Helaas is dat het niet. Al heeft hij wel gelijk dat ik inderdaad mijn stem aan een vrouw zal geven.

Welke, daar ben ik alleen nog niet uit. Ik moet me nog gaan verdiepen in de inhoud om een juiste keuze te maken 21 maart aanstaande. Ik heb nog even gelukkig.

MARJOLEIN DEUTEKOM