Wooncompagnie stelt toch teleur

Wooncompagnie met haar twee gezichten, een in Purmerend en een in Schagen die niets met elkaar gemeen hebben, zegt haar koers te hebben aangescherpt. Maar een oplettende lezer moet vaststellen dat de aanscherping nauwelijks iets oplevert. Wooncompagnie bouwt te weinig woningen voor jonge starters en te weinig zorgvriendelijke huizen voor senioren. En als ze een plan heeft zoals in Callantsoog dan vraag je je af waarom hier woningen moeten komen voor jongeren. In dit dorp is toch niets te vinden wat jongeren bindt.

De nieuwe directeur Yvonne van Mastrigt zegt dat ze zich sterk wil maken voor een gevarieerde en betaalbare sociale huursector. Een gematigd huurbeleid en extra investeringen in de kwaliteit van de woningvoorraad gaan daaraan bijdragen. Mooie woorden allemaal maar het grootste probleem is naast de huurlasten het chronisch tekort aan woningen; wachttijden verschillen per plaats maar zijn vaak dramatisch hoog. Hierover geen woord. Ik heb liever een paar honderd semipermanente woningen van wat mindere kwaliteit dan dat er van alles wordt geroepen over betaalbaarheid in de sociale sector; hoezeer ik ook dit laatste punt belangrijk vind.  

In hartje Schagen zijn aan de Hofstraat eengezinswoningen gebouwd terwijl, gezien de locatie, dichtbij winkels en andere voorzieningen, seniorenwoningen veel meer voor de hand had gelegen. In de wijk Muggenburg staat een complex semipermanente appartementen voor jongeren. Een prachtig initiatief dat evenwel nooit een vervolg heeft gekregen.

Aan de Beethovenlaan komen 48 appartementen. Hoera, zou je zeggen, want zo staat het op de website van Wooncompagnie: het project is bestemd voor één- en tweepersoonshuishoudens, jongeren, starters, ouderen en eenieder die op deze woonvorm is aangewezen. Mooi toch! In werkelijkheid is het een druppel op de gloeiende plaat. Huur € 592,–; betaalbaar, maar ook voor jongeren? Voor huurtoeslag mag de huur voor hen niet hoger zijn dan maximaal € 389,05 per maand. Kijk daar gaan we weer.

Ben ik dan niet blij met het huurmatigingsbeleid? Het probleem is niet de huurlast, het probleem is dat de uitkeringen en lonen afgelopen tientallen jaren niet omhoog zijn gegaan. Winsten die bedrijven maken gaan naar de aandeelhouders en de top van de bedrijven. Zo gaat het al een poos: de groei van de Nederlandse lonen is in 20 jaar niet zo laag geweest. Werknemers krijgen een steeds kleiner deel van het nationale inkomen. De arbeidsquote daalt als sinds 2003. Ooit een Zzp’er gezien met een gevulde portemonnee?  Welnee, iedereen die werkt of niet werkt wordt al jaren uitgeknepen. Het leven is duurder geworden doordat vooral de inkomens zijn achtergebleven.

Wooncompagnie heeft de koers aangescherpt. Betekent dit nu ook dat de mindset van directie en medewerkers is veranderd? Dit is de grootste uitdaging: het realiseren van nul-op-de-meter (energieneutrale) woningen en zorgvriendelijke woningen als antwoord op de vergrijzing en de afbouw vam intramurale zorgplaatsen.

Van de aangekondigde koersaanscherping heb ik geen grote pet op. Wooncompagnie gaat niet mee met de tijd, het blijft bij speldenprikken, de bestaande woningvooraad blijft energie gebruiken en blijft ongeschikt voor ouderen om er lang te kunnen blijven wonen.  

Eugeen Hoekstra