Schagen doet armzalige parkeergaragebeloftes

Deze column gaat over parkeren en over parkeergarages. Schagen is een gemeente van contrasten. Neem de Julianalaan: een groot parkeerterrein, vaak vol. Vreemd genoeg staat het naastgelegen terrein van het Regius College in de zomervakantie leeg. De school is dicht, maar de parkeerplaatsen blijven onbenut. Een automobilist die wanhopig rondjes rijdt, begrijpt hier niets van. Een beetje gemeente regelt zoiets  gewoon.

En dat brengt ons bij het bredere plaatje: het parkeerbeleid. Of beter gezegd, het ontbreken ervan. Er zijn blauwe zones, parkeernormen, regels in de APV, maar een samenhangend parkeerplan? Dat ontbreekt. Zo’n plan zou beleid niet alleen duidelijker maken, maar ook efficiënter en toekomstbestendiger.

In 2016 verscheen nog de “Nota Parkeernormen” waarin staat hoeveel plekken bijvoorbeeld nieuwbouwprojecten moeten realiseren. Sinds 2017 is het zelfs verplicht om bij nieuwe bouw in het centrum parkeerplaatsen op eigen terrein te creëren, of bij te dragen aan het gemeentelijke parkeerfonds. Maar daar hoor je de laatste tijd weinig meer over.

Waarom is parkeerbeleid zo cruciaal? Omdat ruimte schaars is, parkeerplaatsen geld kosten en je in sommige gebieden juist de auto wilt weren, terwijl je elders de bereikbaarheid wilt behouden. In het nieuwe verkeersplan zet Schagen stappen richting een autoluwer centrum, maar het moet ook bereikbaar blijven voor automobilisten.

In de toekomstvisie staat daarom het idee voor twee nieuwe stadsgarages: één langs de Julianalaan en één aan de oostkant van het spoor, bij het huidige P+R-terrein. Ze zouden de parkeerdruk in het centrum moeten verlichten, zeker nu het Marktplein zijn parkeerfunctie verliest.

Maar hier wringt het. Schagen heeft een geschiedenis van ambitieuze parkeergarageplannen die telkens in stilte verdwijnen. Op 6 december 2001 meldde NoordkopCentraal dat de gemeente op termijn een ondergrondse parkeergarage wilde ten zuiden van het centrum. Locatie onbekend, eerst onderzoek. Nooit meer iets van gehoord. In 2009 was er het idee voor een garage achter de Gedempte Gracht. Daarvoor was zelfs al ruim 1,2 miljoen euro beschikbaar voor een ondergrondse parkeergarage bij supermarkt Deen. Maar de ondergrond bleek onstabiel en het plan verdween in de prullenbak. Luchtballonnen, één voor één doorgeprikt.

En nu dus weer nieuwe plannen. Maar is dat realistisch? Er zijn minstens vier problemen:

1. De geschiedenis leert dat Schagen vaak groot denkt, maar weinig realiseert.
2. Garages bouwen en beheren is duur. Om de kosten terug te verdienen is betaald parkeren onvermijdelijk, maar dat woord is in Schagen politiek beladen.
3. De P+R-locatie aan de oostkant van het spoor is onlogisch: te ver van het centrum en primair bedoeld voor treinreizigers.
4. Kostenefficiënte openbare garages zijn zelden fraai. Het gevaar van een betonnen blok midden in de stad ligt op de loer.

Toch is de saga niet voorbij. In de Omgevingsvisie staat dat aan de kop van de Nieuwstraat – waar nu de Action en Wibra zitten – een stadsbouwblok moet verrijzen met wonen, winkelen én ondergronds parkeren. Dit zou passen bij het streven naar een autoluw centrum. Op papier klinkt dat mooi.

Maar de vraag blijft: meent de gemeente het deze keer, of is dit wederom een luchtballon die langzaam leegloopt? De inwoners hebben recht op helderheid. Een degelijk parkeerplan, concrete afspraken met grondeigenaren, en reële financiering – dat is wat nodig is. Anders blijft Schagen eeuwig dromen over parkeergarages die nooit uit de grond komen.

Eugeen Hoekstra