Overal liggen vieze luiers op straat

Smeerboel is het rondom de ondergrondse afvalcontainers. Schagen FM berichtte hierover. De gemeente liet weten dat er vanwege de feestdagen extra afval is en dat het probleem vanzelf verdwijnt. Dat is de vraag. Veel mensen leggen het begrip restafval ruim uit getuige de enorme grijze vuilniszakken die ze naar de afvalcontainer slepen. Volumineuzer kan niet, denk je dan. Kauwen en meeuwen weten wel raad met het buiten de container opgetaste afvalzakken. In een mum van tijd worden ze open gereten en ligt de inhoud op straat. Een beetje onderzoek laat nog wat  anders zien: vieze luiers  waarvan de inhoud op straat of op de container ligt.

Een kindje draagt gemiddeld 5 luiers per dag. Dat zijn zo’n 150 luiers en 22 kilo afval per maand. Meer dan 4 procent van het huishoudelijke restafval in Nederland bestaat uit wegwerpluiers. Jaarlijks dragen ongeveer 550.000 baby’s en kinderen in Nederland luiers. Dat zorgt elk jaar voor 144 miljoen kilo aan luierafval. Het advies is gauw gegeven: gebruik wasbare luiers. Maar dat is niet het gemak waar werkende moeders en vaders op uit zijn om de ratrace van de 24-uurs economie te kunnen volhouden. Eigenlijk is er helemaal geen oplossing voor de luiers en ander incontinentiemateriaal. Ook wordt dit materiaal helemaal niet gerecycled. Dat is vreemd omdat luiers met 200 .000 ton afval per jaar een flink onderdeel zijn van het restafval (5%). Nu verdwijnt het bij het restafval en dus in de oven.

In luiers zitten hoogwaardige papiervezels, kunststof en ook organische stoffen. Je zou denken dat onze vooruitstrevende HVC wel een oplossing heeft bedacht. Op de site van HVC krijgen we uitleg: vooralsnog ziet HVC de luiers het liefst bij het restafval, zodat we er in ieder geval energie mee kunnen maken. Zodra er wel een oplossing voor de verwerking van luiers beschikbaar is, leveren we hieraan graag onze bijdrage. Met dit antwoord moeten we het doen. Voor eigen initiatief moeten we niet bij HVC zijn. Wat de HVC betreft blijft het stront aan de knikker.   

Maar dit is makkelijk gezegd dan gedaan. We hebben een tijd gehad dat er luiercentrales bestonden. Neem de Eerste Nederlandse Luiercentrale in Tilburg. Was actief vanaf 1949 tot 1951 in Tilburg. Maar toen ging het om textiele luiers. Niet zonder reden want door de oorlog bleef textiel lang op de bon. Nu praten we over wegwerpluiers en dat is een ander verhaal. Er kwamen bedrijven die de luiers graag wilden hebben zoals Knowaste in Arnhem. Dat bedrijf ging failliet in 2008.

Gauw daarna opende Orgaworld in Lelystad haar deuren. Dat bedrijf vergistte de luiers en dat leverde energie op. Toch hield het bedrijf het niet lang vol. Reden is dat de luiers steeds meer plastic bevatten zodat het vergisten steeds minder oplevert. Bovendien zitten er ook zogeheten super absorberende korrels in. Ze houden de billetjes droog maar kunnen niet vergist worden. Einde verhaal. 

Wegwerpluiers horen niet in het restafval. De luiers van tegenwoordig zijn bijna helemaal van kunststof. Er zijn steeds meer luiers die 100% van kunststof zijn. En met incontinentiemateriaal is hetzelfde verhaal. Ik zou adviseren gooi ze in de container met de oranje deksel. Dan hoef je er ook niet mee te slepen. Het is mij een raadsel waarom het van HVC bij het restafval moet en zo in de verbrandingsoven verdwijnt. Lekker makkelijk maar raar is het wel. Het gaat namelijk om grote hoeveelheden. Het Co2 gaat er flink van omhoog. Dit kan toch niet de bedoeling zijn. Als iedereen de luiers in de oranje kliko stopt dan moet HVC wel overstag gaan. Wie niet luistert moet het maar voelen. Maar een ding is bij voorbaat duidelijk: wegwerpluiers moeten 100% biologisch afbreekbaar zijn. Wie gaat ze zo maken?   

Eugeen Hoekstra