Leuk dat kindpakket maar dat lost de armoede niet op

Leuk hoor dat voor kinderen in Schagen zoiets bestaat als een jaarlijkse tegemoetkoming van € 350,- per kind. Met dat geld kan hij of zij op schoolreis en lid zijn  van een voetbalclub, niets mis mee dus, maar het lost de structurele armoede niet op. Armoede is slechts op één manier op te lossen: structureel en zonder aanziens des persoons. De Kinderombudsman Margrite Kalverboer vindt één ding het belangrijkst: dat er rust komt in het gezin.

Waarom? Armoede geeft stress in de gezinnen. Elke dag moeten de ouders de strijd leveren om te overleven terwijl zij elk perspectief op de lange termijn ontberen. ‘Als je niet iets doet aan de basale onrust binnen het gezin, dan los je de spanning in het gezin niet op,’ zegt Kalverboer. Gelijk heeft ze. Kinderen hebben door stress vaak concentratieproblemen en voelen zich buitengesloten. Kalverboer is niet tegen cadeautjes van gemeenten zoals Schagen, maar ze vindt dat er meer moet gebeuren.

Schagen telt 19.800 gezinnen. Volgens de Kindermonitor 2016 van de GGD heeft in Schagen 11,9% (2.350) van de gezinnen moeite en 1,0%  (198) grote moeite om rond te komen. Daarnaast geeft 43,1% (8.530) van de ouders aan dat er spanningen in het gezin zijn door het geldgebrek. Vergis je niet. Jij kan ook zo aan de grond zitten: je verliest je baan, je wordt ziek of je krijgt een ongeluk of je loopt tegen een scheiding aan en verliest hierdoor inkomen. Zeg dan niet dat je dit niet zal overkomen.

De Kinderombudsman is uiteraard niet tegen het kindpakket maar stelt wel voorwaarden. Zo vindt ze dat het pakket beschikbaar moet zijn voor kinderen tot achttien jaar (dat is in Schagen ook zo). Waar ze op hamert is dat kinderen en jongeren inspraak krijgen over het pakket (lees: de webwinkel) zodat het aanbod inderdaad klopt met hun behoeften. Zo kan ik me voorstellen dat kinderen graag een mobieltje willen hebben en een tablet. Maar in Schagen bestaat geen kinderpanel. Zoiets is onbestaanbaar. Net als er geen platform is voor mantelzorgers. De besluiten worden in Schagen altijd top-down genomen. Alsjeblieft geen moderne fratsen hier: wij weten wat goed voor u is.  

De Kinderombudsman legt de inkomensgrens tot 120 % van het sociaal minimum, maar Schagen haakt al af bij 110%. Ook het bedrag van 350 euro had best 500 kunnen zijn. In Schagen is Schraalhans Keukenmeester. Ook is opmerkelijk dat men enkel via door de gemeente aangewezen  webshop activiteiten en producten kan kopen. Klinkt sympathiek, maar het is pure gedwongen winkelnering. Nacontrole over de besteding kan door het nemen van steekproeven.

De Kinderombudsman zegt dat armoedebeleid vooral gericht moet zijn op het verbeteren van het leven binnenshuis. Of anders gezegd: het is alle hens aan dek om te zorgen dat die gezinnen een beter toekomstperspectief krijgen. Wijkteams doen hun best, maar doen ze genoeg? Helpen ze deze mensen uit de armoede te komen en dat ze weer greep krijgen op hun eigen leven? Welk raadslid vraagt hiernaar? 

De GGD laat weten dat het percentage ouders dat moeite heeft met rondkomen in 2016 gelijk is gebleven ten opzichte van 2011 (12,0%) terwijl de economie opbloeit als nooit tevoren. Zou er één raadslid zijn geweest dat zich heeft afgevraagd hoe dit kan in het welvarende Schagen?

Eugeen Hoekstra