Column: Met Schagen is veel mis

De gemeente Schagen krijgt een dikke onvoldoende van het gerenommeerde adviesbureau BMC met betrekking tot het accommodatiebeleid van de gemeente. Er is van alles mis met de 57 accommodaties die de gemeente Schagen telt. Dit zijn clubhuizen, sporthallen, zwembaden, sportvelden, tribunes en dorpshuizen. Ze zijn allemaal onder de loep genomen en het oordeel is niet mis.

Het accommodatiebeleid is onder de maat, met de leefbaarheid in wijk of dorp wordt geen rekening gehouden, bevolkingsgroei en vergrijzing tellen amper mee, het is volstrekt onduidelijk welke accommodaties wel en welke niet  onder het accommodatiebeleid vallen, de administratie (het aanleveren van financiële gegevens over onderhoud en beheer  per accommodatie) is beneden peil en een integrale werkwijze van kostenbewaking ontbreekt.

De gemeente heeft niet voor niets dit onderzoek laten doen. Blijkbaar was het idee er al dat het niet snor zit met het beleid en dan komt dit rapport met zijn commentaar niet als een verrassing. Het beleid is in 2015 over de kop gegaan doordat de gemeenteraad besloot om flink te bezuinigen op alles en nog wat en in bijzonder op de budgetten van welzijns- en sportaccommodaties. BMC is op zoek gegaan naar de verdeelsleutels die zijn toegepast op de budgetten van de clubs waardoor contributies omhoog gingen, maar die heeft ze niet kunnen vinden.

De overall conclusie van BMC is dat het huidige accommodatiebeleid van de gemeente Schagen vooral  een zaak is gebleven van ‘hoe houden we de accommodaties operationeel’ in plaats van ‘wat dragen die accommodaties bij aan de leefbaarheid in de kernen.’ Dit vergt een andere kijk op de zaak: bepaal eerst hoe het staat met de leefbaarheid in een kern (dorp of wijk) en formulier dan welke bijdrage het accommodatiebeleid hieraan kan leveren.

Het accommodatiebeleid tot nu toe is gericht op de instandhouding van accommodaties en de wens vanuit de politiek dat er geen kaalslag optreedt in de dorpen. De gemeentelijke herindeling mag er niet toe leiden dat sportclubs gaan verdwijnen. Een belofte die nog steeds geldt.

BMC vindt dit geen probleem: het huidige accommodatiebeleid is een middel geweest om te komen tot harmonisatie van de afspraken vanuit de voormalige gemeenten Harenkarspel, Schagen en Zijpe. Maar zo zegt het bureau: dit doel is nog niet gerealiseerd. Wat rammelt is dat er sprake is van verschillende afspraken en uitgangspunten. “ Hierdoor bestaat het risico op willekeur ten aanzien van de uitvoering van het accommodatiebeleid, of zelfs tegenstrijdigheid.”

Bij de analyse valt op dat in kernen met minder dan 1.000 inwoners de afstand tot sporthallen, sportzalen en gymzalen bijna 2 kilometer langer is dan in de andere kernen. De afstand tot zwembaden is in kernen met minder dan 3.000 inwoners een stuk hoger dan bij de grotere kernen.

Ook blijkt dat in deze kernen er wel accommodaties zijn met een belangrijke functie voor de plaatselijke bevolking, maar dat deze accommodaties niet op de lijst van accommodaties staan van de gemeente. BMC  kan er geen chocola van maken.

Ook kloppen zaken niet op het gemeentehuis.  BMC: “De gemeente Schagen heeft geen overzicht van de ambtelijke inzet ten behoeve van de werkzaamheden uit het accommodatiebeleid. Het is daarom niet mogelijk om aan te geven in hoeverre de ambtelijke inzet binnen de opgestelde begrotingen blijft.”

BMC raadt de gemeente aan om eerst maar eens factsheets te maken van alle accommodaties binnen de gemeente Schagen (dus ook de accommodaties buiten het accommodatiebeleid) met als doel het inzicht te vergroten. Een verstandige maar ook een beschamend advies anno 2023 na de gemeentelijke fusie in 2013 die met kracht werd verdedigd met de leus ‘meer slagkracht en meer daadkracht’.

Eugeen Hoekstra