Column: Huisartsennood in Schagen e.o.

Eerst gaat de winkel dicht, dan de kroeg, de kerk en tenslotte verdwijnt ook de huisarts uit het dorp. We zien het gebeuren in de zogeheten krimpgemeenten zoals in Oost-Groningen, de Achterhoek en in Zeeland, maar ook bij ons in de regio waar de komende jaren een tekort aan huisartsen gaat ontstaan.

Dit laatste komt niet zozeer doordat onze regio een krimpregio is geworden. Nee, er zijn andere redenen waarom de huisarts het voor gezien houdt.

Dirk Schoen, huisarts in Schagen en voorzitter van de Huisartsenorganisatie Kop van Noord-Holland, zei laatst tegen de plaatselijke krant dat er verschillende factoren een rol spelen.

Eén van de factoren is de vergrijzing onder de huisartsen. Ze gaan met pensioen en het is moeilijk om opvolgers te vinden.

Ook zien we dat huisartsen overwerkt raken sinds dat mallotige beleid van onze neoliberale regering om verzorgingshuizen te sluiten, waardoor zieke ouderen aan hun lot worden overgelaten. Zij kunnen niet anders dan veelvuldig een beroep doen op hun huisarts.

Dit heeft geleid tot een flinke toename van de werkdruk, terwijl er niet meer huisartsen zijn bijgekomen. Vergeten door de regering om dit te regelen. Vergeten? Nee, natuurlijk niet. Is bewust voor gekozen: we zien wel waar het schip strandt. Nu zitten we hier met de brokken.

Huisartsenpraktijken stoppen eerder en opvolgers zijn niet te vinden. Zo ontstaat er uiteindelijk een steeds groter verschil tussen de vraag om zorg en het aanbod aan huisartsen, vertelt Schoen.

Hij komt met nog een voorbeeld. Er is een groot tekort aan waarnemers. Als er al een waarnemer gevonden wordt, dan heeft deze in de meeste gevallen geen interesse om de praktijk over te nemen.

Arstrid van Heusden en haar man Anne Jan van der Veen, allebei huisarts in Anna Paulowna en Breezand, zetten hun drie praktijken eind van dit jaar te koop.

Door de stress van het praktijkhouderschap en de ANW-verplichtingen (avond-, nacht- en weekenddiensten) zeggen ze ’gesloopt te zijn’. Huisarts zijn noemen ze het liefste wat ze doen, maar de verantwoordelijkheid dragen voor 25 personeelsleden en de stress rond de financiën hebben hen de das omgedaan.

De huisarts moet zich elke dag door een enorme stapel bureaucratie van de zorgverzekeraars en overheden heen worstelen. De paarse krokodil komt hij of zij vaak tegen.

Hij is tegelijk ook manager van de praktijk. Niet iedereen is dit gegeven. Dan kan de huisarts een praktijkmanager in dienst nemen. Is financieel niet op te brengen.

Huisartsen krijgen er steeds meer taken bij uit de tweede lijn (ziekenhuizen) en GGZ. Als dit zo doorgaat neemt het aantal overbelaste huisartsen toe.

Onlangs is weer een pamflet verschenen van huisartsen waarin een oproep wordt gedaan aan het kabinet om van samenwerking een leidend principe te maken en de leegloop te stoppen van zorgprofessionals.

Nog een feitje: een huisarts in Nederland heeft ruim 2 duizend patiënten. In Vlaanderen de helft minder. Ik bedoel maar. De kruideniersmentaliteit viert hoogtij in ons land.

De oplossing om de werkdruk te verminderen is de digitale huisarts, zo lees ik. Deze biedt videoconsulten aan bij klachten waarbij op afstand huisartsenzorg wordt verleend.

Het contact met de patiënt verloopt via beeldbellen. Gepensioneerde huisartsen zijn ook van harte welkom om te solliciteren. Het moet niet gekker worden.

Eugeen Hoekstra