Column: Er ligt al maanden 400 duizend euro op de plank en er gebeurt niets mee

Dit stukje gaat over de blijverslening. Die lening is vooral bedoeld voor ouderen die hun huis seniorenproof willen maken. Verhuizen naar een (betaalbare) seniorenwoning zit er niet in omdat die woningen er nauwelijks zijn en het verzorgingshuis is geen optie meer.

De gemeenteraad van Schagen heeft november vorig jaar besloten dat de blijverslening er moet komen en heeft hiervoor 400 duizend euro opzij gezet. Voordeel van de blijverslening: hij is ook beschikbaar voor huurders. Het geld ligt er nog steeds onbenut. Schande toch?

Inderdaad de blijverslening is er nog steeds niet. Een college dat “van aanpakken houdt“ stond boven de kop van een interview met wethouder Heddes  in het Schager Weekblad, maar dit voorbeeld maakt duidelijk dat we dit met een korreltje zout moeten nemen.

Ik geef toe de blijverslening is een doekje voor het bloeden als je bedenkt wat hierachter schuilt: een oekaze van hogerhand. Gij zult zelfstandig blijven wonen beste oudjes in Nederland.

Om dit bevel kracht bij te zetten werden in record tempo de verzorgingshuizen gesloopt en de toegang tot de verpleeghuizen beperkt tot ouderen die ernstig ziek zijn en 24 uur per dag zorg nodig hebben. Het werd een recept voor nog meer eenzaamheid onder ouderen.

Maar voor dit probleem had de overheid een oplossing: stuur er vrijwilligers op af. Zij weten de ouderen wel te vermaken. Dat is niet gelukt. En dus komen er weer nieuwe wooninitiatieven van de grond zoals hofjes en woonzorgcentra nieuwe stijl. Er zijn hier mooie voorbeelden van maar het blijven druppels op een gloeiende plaat.

Daarom is het zo belangrijk dat ouderen hun eigen woning levensloopbestendig (seniorenproof)kunnen maken. Soms kan dit met eenvoudige middelen zoals een beugel naast de douche, tweede trapleuning, beugel bij de trap, antisliptegels of een thermostatische douchekraan. Wie kan er helpen? De Seniorenwoonadviseur van Wonen Plus Welzijn.

Maar vaak is een woningaanpassing nodig. Mensen kunnen hiervoor een beroep doen op de Wet maatschappelijke ondersteuning en dienen hiervoor een aanvraag in bij de gemeente. Steeds meer ouderen doen dit en krijgen financiële hulp: 83 in 2016, 95 in 2018 en tot 1 mei dit jaar 109. Dit ‘kost’ de gemeente een kleine half miljoen euro op jaarbasis.

De grootste groep zit onder de middeninkomens van wie wordt verwacht dat ze het zelf kunnen betalen. Het zijn vaak eigenaar-bewoners die geen beroep kunnen doen op de gemeente. Maar wat als hun gezondheid achteruit gaat, traplopen slechter gaat, noem maar op.

Wie helpt?  Mensen met een flinke spaarrekening kunnen het zelf af. Niet iedereen is een bofkont. Wie helpt dan? Bel de Seniorenwoonadviseur bij Wonen Plus Welzijn en hij komt langs. Gratis.

Wie ook kan helpen is uw bank. Misschien met een overwaarde hypotheek. Riskant? Een beetje wel. Er kan  weer een huizencrisis komen waardoor de overwaarde verdampt of events of life die het leven overhoop gooien.

Ook kan helpen het Stimuleringsfonds Volkshuisvesting (SVN) met de blijverslening. Beschikbaar voor eigenaar-bewoners maar ook voor huurders. Maar de gemeente moet meewerken.

Wat doet Schagen? Niets. De gemeenteraad controleert niet of de wethouder zijn werk wel goed doet. Er ligt al maanden 400 duizend euro op de plank niks te doen. Schande. Volksvertegenwoordigers – wordt wakker!!

Eugeen Hoekstra