Column: Dierenasiel Tuitjenhorn stopt ermee, tenzij …….

Het dierenasiel luidt de noodklok. Het asiel aan de Ambachtsdijk in Tuitjenhorn staat op omvallen,  het pand is aan het verzakken, het piept en het kraakt. Het asiel stopt ermee eind volgend jaar, tenzij er een wonder gebeurt. Dat wonder moet vooral van de gemeenten komen.  

Het pand is in 1984 aangekocht en stevig verbouwd. In de loop van de tijd is grond aangekocht en een plan gemaakt voor nieuwbouw. In 2004 lagen er mooie bouwtekeningen op tafel en kwam het overleg op gang met de gemeenten en er werd samenwerking gezocht met andere partners. Het heeft niets uitgehaald.

Intussen moesten er damwanden worden geslagen om te voorkomen dat het pand van de dijk zou afrollen. Het gebouw zelf piept en kraakt, er ontstaan scheuren en lekkages. Het is zo erg geworden dat niet meer kan worden voldaan aan de eis van aparte quarantaineruimten voor elk diersoort.

Het hondenplein verzakt en de opslagschuur staat op instorten. Niettemin houden de gemeenten zich op de vlakte. Blijft dit zo, dan stopt het asiel haar werkzaamheden eind volgend jaar. Er is dus nog tijd om in te grijpen. Het asielbestuur kan nieuwbouw niet zelf betalen. Waarom gebeurt er niets?

Er staat nog een asiel op instorten. Dat is het asiel in Alkmaar aan de Bergerweg. Het pand is niet meer in gebruik. De reden voor sluiting is de zeer slechte bouwkundige staat van het pand, waardoor de Dierenbescherming niet langer de bijbehorende risico’s voor mens en dier wil accepteren. Worden er dieren aangeboden in Alkmaar, dan worden ze opgevangen in andere dierenasiels bijvoorbeeld in Purmerend. Terugkeer naar de Bergerweg is uitgesloten, zowel het pand als het kavel zijn niet geschikt voor een toekomstbestendige opvang van dieren.

Kortom, twee dierenopvangcentra, niet ver van elkaar gesitueerd, verkeren in grote problemen. In deze situatie moet snel verbetering komen. Op 20 januari jl. vond er ambtelijk overleg plaats met de regiogemeenten Alkmaar, Schagen en Hollands Kroon en de Dierenbescherming. In de bijeenkomst zouden diverse scenario’s en voorlopige berekeningen worden besproken.

Hierna zou een ambtelijk voorstel worden voorgelegd worden aan portefeuillehouders dierenwelzijn van betrokken gemeenten. Sindsdien is het stil gebleven,  terwijl er sprake is van een noodtoestand: investeren in  renovatie is geen optie meer.

Gemeenten hebben de zorgplicht voor de opvang van dieren, naast de maatschappelijke taak om oog te hebben voor het welzijn van dieren. Het asiel in Tuitjenhorn bevindt zich in erbarmelijke staat. Nieuwbouw is de enige oplossing.

De vraag is waarom het asielbestuur in Tuitjenhorn de eigen huisvestingsplannen gekoppeld heeft aan de problemen in Alkmaar. Dit heeft de zaak complexer gemaakt. Het asielbestuur is zelfstandig en opereerde los van de landelijke Dierenbescherming.

Dit is blijkbaar nu anders, wellicht onder druk van de gemeenten, en is de nieuwbouw opgehangen aan andere projecten van de Dierenbescherming elders in Noord-Holland. Laten de gemeenten Hollands Kroon en Schagen zorgen voor hun eigen asiel: zorg voor subsidie, overbruggingskrediet en sta garant voor een hypothecaire lening.   

Bij navraag bij de gemeente Schagen blijkt het volgende: “Er is nog geen concreet voorstel uitgewerkt. Dit verwachten wij pas na de zomer. Mogelijke financiële consequenties zijn nog niet bekend. Van belang zijn voordelen van schaalvergroting (meerdere gemeenten), zodat we regionaal kunnen optrekken en het zo betaalbaar mogelijk kunnen houden in de toekomst.”

We weten het: het draait altijd om geld. Dan kunnen zomaar andere belangen gaan spelen. 

Eugeen Hoekstra