Column: De wet Bibob helpt gemeenten tegen witwassen bij zonneparken

De wet Bibob, die wordt gebruikt om witwassen tegen te gaan, wordt ook ingezet bij de aanleg van zonneparken, Dat schrijft het Financieele Dagblad.

NaGa Solar wilde een zonnepark bouwen in het Groningse Finsterwolde, maar dat verzoek is na een Bibob-onderzoek afgekeurd: ‘Niet alleen wij werden gescreend, ook onze investeerder moest binnenste buiten worden gekeerd. Daar bleek iemand te werken waar twijfels over waren. Toen is het verzoek afgekeurd’, zegt directeur Henny Pelsers.

In een geval is de bouw van een zonnepark afgewezen door een gemeente. De ontwikkelaar heeft een zienswijze ingediend om alsnog toestemming te krijgen voor het project. Ondanks het afstel zegt de directeur van het bedrijf positief te zijn over de screening.

“Er zijn veel buitenlandse ontwikkelaars. Dus is het zaak dat geldstromen inzichtelijk zijn en aan de juiste eisen voldoen”, zegt de directeur.

Gemeenten geloven niet altijd dat de aanleg daarvan zuivere koek is. En dat maakt de komst van een aantal zonneparken onzeker. De ontwikkelaars van zonneparken moeten tegenover de gemeenten bewijzen dat hun investeerders solide zijn op basis van de wet Bibob.

De ontwikkeling van zonneparken is een groeimarkt en allerlei investeerders komen af op de voorspelbare inkomsten die projecten kunnen opbrengen.

Gemeenten zetten daarom in sommige gevallen de Wet Bibob in. Op basis van deze wet wordt een ontwikkelaar gescreend door het Landelijk Bureau Bibob. Het bureau kijkt bijvoorbeeld naar wie de aanvragers zijn en of zij eerder betrokken zijn geweest bij fraude. Meestal wordt het bureau ingezet binnen de horeca en vastgoedsector.

Alex Kaat van branchevereniging Holland Solar vertelt aan de zakenkrant dat het af en toe voorkomt dat een ontwikkelaar wordt doorgelicht, maar dat het geen trend is. “We hebben het niet veel meegemaakt.”

Zonneweiden en windparken zijn voor criminelen prachtige investeringen om je ‘zuurverdiende geld’ kwijt te kunnen. En we moeten niet denken dat deze vormen van witwassen aan de Noordkop voorbij gaat. Criminelen gebruiken stromannen om te frauderen of om crimineel geld weg te zetten.

Dan maar in duurzaamheidsprojecten: zij lijken de volgende prooi te zijn van criminelen. Gemeenten moeten daarop gespitst zijn dat zij geen vergunningen verstrekken aan dubieuze partijen die maar één doel hebben: het witwassen van met strafbare feiten verkregen gelden. Hoe onwaarschijnlijk is dit niet?

Zonder vergunningen van de gemeente komen er geen zonne- en windmolenparken tot stand. De criminelen zullen die vergunningen niet aanvragen. Ze gebruiken bekende streekgenoten om dit te doen. Ze krijgen er veel geld voor.

De politiek heeft duurzaamheid op nummer één gezet: alles moet wijken voor meer zonne- en windmolenparken. Soepelheid is het sleutelwoord geworden. Hardheidsclausules worden met een korreltje zout genomen. Er moeten targets worden gehaald.

En als er dan mensen komen die graag willen investeren in duurzaamheidsprojecten dan gaan ‘wij van de gemeente“ hen niet moeilijk maken. Niemand stelt vragen. Iedereen krijgt de voordeel van de twijfel. De initiatiefnemers staan ingeschreven bij de KvK. Nepfoto’s van geslaagde projecten staan op hun website.

Uit onderzoek uit 2017 blijkt dat infiltratie met een crimineel oogmerk verspreid over het hele land voorkomt. In de meeste provincies zou het gaan om 20 tot 30 procent van de gemeenten.

Eugeen Hoekstra