Column: De Tegenpartij

Nederland en dus ook onze regio staat, net als in de tachtiger jaren van de vorige eeuw, in de NEE-modus. Men is overal ’tegen’. Koot en Bie maakten daar de nodige persiflages over met hun ‘Tegenpartij’.

Men is tégen de coronamaatregelen van de regering; liever met zijn allen de vernieling in dan je een tijdje lang flink beheersen en zorgen dat het virus zo weinig mogelijk kans krijgt.  Tijd genoeg, zeker voor de jongere generatie, om later de schade in te halen.

Men is tégen de datacenters in de Wieringermeer in plaats van dat we er trots op zijn dat wereldconcerns zich in onze regio willen vestigen. Goed voor ons imago, goed voor de lokale middenstand, goed voor hotels in de regio, goed als bestemming voor onbewerkt land.

Men is tégen TataSteel. Jarenlang systematisch strijd voeren op milieu gebied, stofregen en andere ongemakken die naar mijn smaak moeten opwegen tegen de werkgelegenheid van pakweg tienduizend mensen plus de toeleveranciers, de regionale middenstand en zo meer. Een technologisch vooruitstrevend concern wordt het leven zuur gemaakt en onttrekt steeds meer kapitaal aan het bedrijf, waardoor verplaatsing naar India dreigt. En dan krokodillentranen huilen natuurlijk.

Men is ook tegen de bouw van Pallas in Petten. Een miljardeninvestering die onze regio in de schoot geworpen wordt, valt ten prooi aan tegenstanders.  Een innoverende en belangrijke speler op de markt van voortschrijdende ontwikkeling van geneesmethodes en middelen die hoogwaardige werkgelegenheid biedt en onze regio internationaal status verleent.  Weg er mee, wég met ons!.

Strandhuisjes in Petten, een hotel in Groote Keeten en andere recreatieve projecten worden geconfronteerd met NEE-stemmers. De horeca en winkelvoorzieningen floreren bij de gratie van de komst van de toeristen die onze streek bezoeken en voor geld in het laadje zorgen! En als het hen goed gaat spekt het ook de lokale overheidskassa, wat weer zorgt voor het verbeteren van algemene voorzieningen.

En dan heb je ook nog een hele categorie die de komst van woongelegenheid voor buitenlandse werknemers wil tegenhouden. Projecten bij agrarische ondernemers op het erf, of een plan voor huisvesting van deze mensen op ‘De Lus’ lopen onmiddellijk tegen bezwaren op.

Mensen die hier komen om geld te verdienen met werk dat door onze eigen bevolking niet meer gedaan wil worden, mogen hier niet comfortabel worden ondergebracht.

Ook de plannen voor een sportcampus in Schagen in ruil voor ruimte voor woningbouw op de vrijkomende plekken lijkt in de kiem te worden gesmoord zonder dat er enig rekenwerk is verricht of alternatieven zijn aangedragen. 

En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan met voorbeelden uit de NEE-modus. Ik heb de wijsheid niet in pacht, maar het valt me gewoon als positief denkend mens op dat het gemakkelijker lijkt om NEE te roepen dan om zelf iets constructiefs aan te dragen.

Dus lijkt er sinds de jaren 80 eigenlijk weinig veranderd sinds ‘De Tegenpartij’ van Koot en Bie.

ROB HOGENES