Column: De donkere dagen…

6 december: nog 15 lange nachtjes slapen en de dagen worden weer langer.  Hoog tijd, want ik vind ze dit jaar wel erg lang en donker. 

Vertelde ik u in mijn vorige column nog dat we al 45 jaar tevreden en gelukkig in Schagen woonachtig zijn, dit keer een ander geluid, waar Schagen zelf natuurlijk niks aan kan doen…

Enkele weken geleden kwamen we van een verjaardagborrel, een paar straten verderop, omstreeks middernacht thuis.

Eenmaal binnen op de bovenverdieping troffen we een totale chaos aan.

Wandje opengebroken waarachter zich een ingebouwd kluisje bevond, de vloeren bezaaid met lege juwelendoosjes en andere spullen die kennelijk in de weg stonden dan wel geleegd waren.

Het kluisje compleet verdwenen, net zoals alle, ja letterlijk álle gouden en antieke sieraden die we de afgelopen 50 jaar verzameld hadden: alles was gestolen. Pleite! Verdwenen! Weg!  

Net als de inbrekers trouwens, die zich met grof geweld via een raam op de bovenverdieping aan de straat toegang verschaft hadden tot ons huis.

Schrik, paniek en in totale ontreddering in een koud huis de komst van de politie afgewacht.

Koud was het; want de boeven hadden aan alle vier zijden de ramen open gezet om zodoende meerdere ‘vluchtwegen’ te verkrijgen, voor het geval ze in hun kraak gestoord zouden worden.

De volgende dag politie-buurtonderzoek, de forensisch rechercheur die naar sporen zocht, de verzekering ingelicht en de ramp in volle omvang tot ons genomen.

Zoals gezegd was alles van enige waarde aan sieraden verdwenen; zo ook de prachtige antieke Westfriese accessoires die mijn vrouw in de afgelopen tien jaar verzamelde en die haar tot trotse deelnemer aan de donderdagse optocht gemaakt had. 

Kinderen, familie, vrienden en buren: iedereen had wel een troostend woord, een goed advies of een soortgelijke ervaring. Maar de onrust in onze lijven was daarmee niet weggenomen en daar zal ook nog wel de nodige tijd mee gemoeid zijn.

Gelukkig was er niet enkel ellende deze maand.

Als muzikale laatbloeiers maken wij deel uit van Schagens Harmonie, waarvan onze jongste dochter voorzitter is.

Dit orkest bestaat 150 jaar en sloot dit feestjaar af met een concert in een uitverkocht ALPHA.  Opleidingsorkest en groot orkest lieten zich van hun beste kant zien en vooral horen. Hoogtepunt was, dat wij Karin Bloemen mochten begeleiden bij een vijftal nummers.  

Deze vakvrouw stuwde ons orkest, dat al 20 jaar onder leiding staat van Esther Hoek, tot ongekende hoogte en na een lange staande ovatie gingen de toehoorders tevreden huiswaarts. Topavond dus, met een gezellige ‘after party’. Als beloning kregen we in de maandagkrant een dijk van een recensie!

Zo zie je maar weer dat hoogte- en dieptepunten in een mensenleven soms heel dicht bij elkaar liggen!

Ik wens u prettige en veilige feestdagen toe en tot volgend jaar!

ROB HOGENES