Column: Boskerpolder. Komt de raad van Schagen wel op voor de Keetemers?

Iedere vier jaar kiezen we onze vertegenwoordigers in de raad in de hoop dat zij onze belangen behartigen. Gemeenten zijn steeds groter geworden en daardoor is de band met de bevolking vaak ver te zoeken. Dat zie je ook in de gemeente Schagen. Alle aandacht gaat uit naar het hart van de gemeente: de stad Schagen. Kleine kernen zoals Groote Keeten komen er bekaaid af. De raad laat teveel zijn oren hangen naar de wethouder. Die lijkt te weten wat het beste is voor de hele gemeente.

Steeds vaker worden daarom rechtszaken gevoerd door burgers of (actie)groepen om slechte plannen van projectontwikkelaars en/of gemeenten tegen te houden. Het zijn vaak plannen die de woonomgeving ernstig aantasten. In Groote Keeten is de familie Stam van plan honderden vakantiewoningen te (laten) realiseren in een prachtig natuurgebied. Heel slecht voor de natuur en slecht voor de Keetemers. Weet de familie Stam wel wat zij het dorp aandoet? 

Het bebouwingsplan voor de Boskerpolder had eigenlijk door de raad van Schagen tegen gehouden moeten worden, hoe dan ook. Maar wie maakte zich daar in de raad hard voor? Keetemer Wim Rijnders misschien? Nu is hij wel kwaad omdat het wegje van Callas wordt afgesloten. De rechter heeft vooralsnog gelukkig de bouw van die woningen verboden en dient daarmee het algemeen belang. De raad heeft het helaas laten afweten en leek andere belangen te dienen.

Op een prachtige plek in Callantsoog, de Boskerpolder, verdienden ‘landmannen’ eeuwenlang de kost door het bewerken van de grond en het houden van vee. Veelal hadden zij een bescheiden aantal dieren en enkele hectaren grond, waarvan een groot deel uit grasland bestond. De koeien graasden het grootste deel van het jaar buiten en stonden de koude maanden binnen. Veel Callantsoger gezinnen waren afhankelijk van de opbrengst van agrarische produkten. Vooral van het ‘melkgeld’.

Al vóór de Tweede Wereldoorlog pachtte mijn vader een gedeelte van de Boskerpolder, waarvan het grootste deel uit weiland bestond. Als zijn zes tot acht koeien na de winter weer naar buiten konden werden ze dol van blijdschap. De dicht bij de stal gelegen ‘Rietweg’ voerde ze al dansend van vreugde naar de ongeveer vijf hectaren grote weide aan de Duinweg, waar ze lange tijd graasden en handmatig werden gemolken. Zittend op zijn melkkrukje wist mijn vader de melk in ritmische stralen aan de koeienuiers te onttrekken. Twee keer per dag toog hij naar zijn koeien om de melkbussen te vullen die hij daarna aan de weg plaatste en die later door de melkrijder werden opgehaald. 

Als het grasland aan de Duinweg kaal was gegraasd werden de  koeien ‘verweid’ naar de Boskerpolder. Dat was een hele onderneming. De kleine kudde werd via de Rietweg langs de Achterweg en de Helmweg naar de Boskerweide geleid. Sommige dieren waren nogal eigenzinnig en gingen tijdens de tocht een kijkje nemen op het erf van plaatsgenoten van mijn vader. Af en toe zullen ze wel enige schade in de voortuintjes hebben veroorzaakt. Boeren in de Boskerpolder stonden dicht bij de natuur en moesten hard werken om genoeg brood op de plank te krijgen. 

De Boskerpolder, waar mijn vader een spaarzaam belegde boterham verdiende en Keetemer kinderen zich urenlang konden vermaken in de ‘landschappelijk waardevolle houtopstanden’ dreigt nu te worden opgeslokt door een recreatiepark. Dat betekent een grove aantasting van een in cultuurhistorisch opzicht zeer belangrijk gebied. Het poldertje heeft namelijk een bijzondere geschiedenis. Het is een stukje aan de zee ontworsteld land dat vrij diep ligt, waardoor het lange tijd door een watermolen, de Bosker Molen, bemalen moest worden. Het overtollige water werd door een sluis en een sloot afgeleid naar het Noordhollands Kanaal. 

De Boskerpolder herbergt verschillende soorten planten en vogels, waarvan er verscheidene zeldzaam zijn. Veel vogels komen er foerageren. 

Het bouwen van recreatiewoningen in dit kwetsbare gebied zou het leven van heel wat flora en fauna onmogelijk maken. Bovendien zou het Groote Keeten veranderen in één groot vakantiedorp. Toeristen komen echter niet alleen voor het strand maar ook voor de natuur die de Callantsoger omgeving ze biedt. Door het grootschalig bebouwen van de Boskerpolder zal een stuk prachtige natuur voorgoed verdwijnen en de vraag is of dat het toerisme gaat aanmoedigen of juist zal afremmen.

In hoeverre kun je van de raad zeggen dat hij representatief is voor de burgers van de gemeente Schagen? Het is te hopen dat de raad nu eens gaat doen wat hij moet doen: opkomen voor het algemeen belang en niet wachten op de uitspraak van een rechter. Weg met dit slechte plan van de familie Stam…

Kees Zwaan

(Foto 1: Zicht op de Boskerpolder vanaf de Oosterweg – eigen foto)

(Foto 2: Het slechte plan waarmee Groote Keeten wordt opgezadeld – eigen foto)